De culturele organisatie van de Verenigde Naties, Unesco, overwoog juist de citadel op de werelderfgoedlijst te plaatsen. De citadel is een van de grootste bouwwerken ter wereld (300 meter lang en 200 meter breed) en zo’n 2000 jaar oud.

Onlangs had de burcht nog een opknapbeurt ondergaan. Overigens was Iran al in 1953 met de restauratie van de citadel begonnen. Van grote afstand was de burcht al te zien omdat ze boven Bam uittorende.

De fameuze citadel was op een enorm rotsmassief in het noordoostelijke deel van Bam gebouwd. De buitenmuur was 3 kilometer lang met tientallen torens en een diepe gracht.

Ieder jaar kwamen gemiddeld zo’n 300.000 toeristen naar Bam, de stad in de rode klei van de Iraanse woestijn Dasht-e Kavir. Dit om de citadel -Ark-e Bam geheten- en een aantal andere monumenten te bekijken. Laatstgenoemde monumenten dateren hoofdzakelijk uit de 16e en 17e eeuw, toen de Safavid-dynastie in het toenmalige Perzië een bloeitijd beleefde (1501-1736). Bam had destijds een oppervlakte van 6 vierkante kilometer. De stad was omringd door een wal met 38 torens.

Bam lag aan de oude Zijderoute, de handelsverbinding tussen Europa en China en gold als een van de vele kunstcentra van het oude Perzië.