Het had een hamerstuk in de Tweede Kamer zullen zijn. Niets leek een benoeming van Van Woerkom tot ombudsman, na vijftien jaar trouwe dienst bij de ANWB, in de weg te staan.

Eind vorige week keerde het tij. Drie Marokkaanse organisaties verzetten zich fel tegen de voordracht. Van Woerkom heeft niet het vertrouwen van „een groot deel” van de samenleving en is „dus ongeschikt als ombudsman”, aldus het Samenwerkingsverband van Marokkaanse Nederlanders (SMN).

Van Woerkom grapte tijdens een congres in 2010 dat hij liever niet heeft dat zijn vrouw met de taxi gaat omdat er „nog weleens een Marokkaan achter het stuur zou kunnen zitten.” De ANWB-directeur heeft destijds ronduit excuses gemaakt, die zijn aanvaard door de SMN.

De Marokkaanse gemeenschap grijpt de ingetrokken uitspraak aan om Van Woerkom alsnog onder vuur te nemen. De Marokkanen zien in hem niet de „onafhankelijke en onpartijdige persoon van onbesproken gedrag” die de ombudsman dient te zijn, zegt het Landelijk Beraad Marokkanen (LBM).

Initiatiefnemer van de opstand tegen Van Woerkom is Mohamed Azahaf, zelf niet onomstreden. Zijn radicale verleden, waarvan hij zegt afstand te hebben genomen, is toch wel pikant in dit verband. Oud-Parooljournalist Carel Brendel wees in 2011 bij de Amsterdamse zender AT5 op omstreden uitspraken van Azahaf. Op 5 november 2011, drie dagen na de koelbloedige moord op columnist Theo van Gogh, zou Azahaf volgens Brendel een bericht op audiforum.nl hebben geplaatst: „Joepie wat ben ik vandaag zo vrolijk oh zo vrolijk zo vrolijk ben ik nog nooit geweest.”

Verder meldt het bericht: „hoy hoy joepieeeee 1 weg nog twee te gaan”, vermoedelijk verwijzend naar het uit de weg ruimen van de islamcritici Hirsi Ali en Wilders. Azahaf, die zichzelf dan weer student integrale veiligheid en dan weer student Nederlands recht noemt, ontkent overigens het bericht zelf te hebben geplaatst.

De moslim heeft bij AT5 zijn radicale verleden wel toegegeven, waarbij hij onder andere terroristenleider Osama bin Laden en diens steun aan de Palestijnen heeft verheerlijkt. „Een ware moslim, een echte strijder, een voorbeeld voor moslims”, aldus columnist Theodoor Holman, de site van Brendel met de gewraakte uitspraken van Azahaf citerend.

Azahaf, naar eigen zeggen op z’n 21e tot inkeer gekomen, zou rigoureus afstand hebben genomen van z’n radicale opvattingen. Stadsdeel Oost in Amsterdam, waar Azahaf beleidsmedewerker is, heeft hem juist geprezen om zijn werk als bruggenbouwer na de moord op Van Gogh, terwijl hij ook een bemiddelende rol heeft gespeeld bij een aantal heftige gebeurtenissen. Azahaf was woensdagmorgen niet bereikbaar voor commentaar.

Het Marokkaanse verzet tegen de benoeming van Van Woerkom is uitgegroeid tot een politieke rel. GL, SP en een deel van VVD en CU tonen zich gevoelig voor de kritiek. Verder zou de linkerflank van de Kamer volgens critici graag een stokje steken voor het aan­treden van een rechtse ‘asfalt­tijger’ en ‘autolobbyist’.

Van Woerkom betreurt de commotie. Hij heeft inmiddels meerdere malen excuses gemaakt. De ANWB-baas zegt niet te weten wat hij nog meer kan doen. Hij schaamt zich niet om te wijzen op zijn godsdienstige afkomst. „Ik ben katholiek opgevoed, op een gegeven moment moet je ver­geven en het hoofdstuk sluiten.”

Het woord is straks aan de politiek. De Kamer kan voorkomen dat de hernieuwde Marokkaanse kritiek –ná eerder aanvaard excuus– alsnog leidt tot het niet-doorgaan van de benoeming. Het is de vraag of Van Woerkom het na alle commotie nog redt. Mocht het hem al lukken, beschadigd is hij zonder meer.