„Daarom vermaant elkander, en sticht de een de ander, gelijk gij ook doet.”

Men moet elkaar vertroosten of vermanen. Het oorspronkelijke woord heeft deze beide betekenissen.

Zij zijn waarschijnlijk meestal het meest geschikt om anderen te troosten die zichzelf vertroosten kunnen. Daarom is de beste wijze om onszelf te vertroosten of anderen troost toe te dienen de vermaning door het Woord. Wij moeten niet alleen zorg dragen voor ons eigen welzijn en onze eigen troost, maar ook trachten de troost en het welzijn van anderen te bevorderen. Hij is een Kaïn, die zeggen kan: „Ben ik mijns broeders hoeder?” „Wij moeten elkanders lasten dragen en alzo de wet van Christus vervullen.” Zij moesten elkaar stichten. „Wij moeten najagen hetgeen tot de stichting onder elkaar dient” (Romeinen 14:19).

De christenen zijn levende stenen, opgebouwd tot een geestelijk huis, dus moeten zij trachten het welzijn der gemeente te bevorderen door elkaar in het werk der genade op te bouwen. Het is de roeping van ieder van ons goed na te gaan wat kan strekken tot stichting van hen met wie wij omgaan, om alle mensen tot hun wezenlijk nut te behagen. Wij moeten onze kennis en ondervinding aan elkaar mededelen. Wij moeten ons met elkaar verenigen in gebed en dankzegging. Wij moeten elkaar een goed voorbeeld geven. Dat is de beste nabuurschap en het beste middel om te beantwoorden aan het doel van de samenleving.

Matthew Henry, 
predikant te Chester

(”Verklaring Nieuwe Testament”, 1714)