Zegveld benadrukt dat in het verleden onomstotelijk is gebleken dat defensie het Openbaar Ministerie zo heeft beïnvloed, dat is besloten om de verantwoordelijke officieren niet te vervolgen. Karremans was commandant in Srebrenica toen troepen van de Bosnisch-Servische generaal Mladic de moslimenclave in juli 1995 onder de voet liepen. Duizenden Bosnische moslims werden toen vermoord.

Een van de betrokken nabestaanden was tolk van Dutchbat. De Nederlandse militairen die de moslimenclave en de bevolking moesten beschermen, hebben zijn broer en vader destijds toch overgedragen aan de Bosnische Serviërs. Datzelfde lot onderging de elektricien van Dutchbat. Ook zijn nabestaanden willen dat Karremans en Franken hiervoor alsnog worden vervolgd, omdat de drie allemaal werden vermoord.

„We weten dat tijdens het feitenonderzoek van het OM defensie zich onwelwillend heeft opgesteld en de waarheidsvinding niet steunde. Het ministerie van Defensie heeft zonder twijfel tot op heden de besluitvorming binnen het OM bepaald, dan wel in hoge mate beïnvloed”, concludeert Zegveld. „Het heeft de waarheidsvinding gefrustreerd.”

De nabestaanden zijn daarom naar het hof gestapt om het OM alsnog te laten dwingen Karremans en Franken te laten vervolgen. Daardoor hangt berechting hen nu alsnog boven het hoofd.

Door de „beïnvloedende rol van defensie” mag er geen militair onder de behandeld rechters zitten, vindt Zegveld. „In Nederland is een militaire rechter voor zijn aanstelling en herbenoeming afhankelijk van het oordeel van het ministerie van Defensie”, licht ze toe. En defensie is werkgever van de militaire rechter. Zo’n rechter heeft volgens haar daarom minimaal de schijn van partijdigheid tegen zich.