Doel van het Conservatief Café is het samenbrengen van conservatieven uit alle geledingen van de samenleving voor ontmoeting en debat. Al ruim dertig keer kon voorzitter Wilco Boender gemiddeld zo’n 120 gasten verwelkomen. „Gewone, nuchtere mensen zoals u en ik. Van Jan met de pet tot intellectuelen.”

Iedereen conservatief, luidt de ondertitel van het boek ”Net mensen” dat vrijdag wordt gepresenteerd. Boender: „Diep in hun hart hebben alle mensen wel wat conservatieve ideeën.”

Er zijn weinig plaatsen in Nederland, vervolgt hij, „waar mensen met zo’n diverse achtergrond 
–SGP’ers, CDA’ers, CU’ers, klassiek liberalen en verweesde LPF’ers en PVV’ers– elkaar treffen en samen spreken over thema’s zoals onderwijs, opvoeding, gezin, gezag, overheid en samenleving. Daarin ligt onze kracht.”

Uit die ontmoetingen zijn lees- en vriendenkringen ontstaan. „En ze hebben deuren geopend over partij- en religiemuren heen. Dat is de winst geweest. We hopen er nog lang mee door te gaan.”

Op een grote doorbraak is Boender niet uit. „Sinds de afgelopen eeuwwisseling is er gelukkig weer een zichtbare conservatieve beweging in Nederland. Dat is al heel wat. Je ziet ondanks alle secularisatie dat een nieuwe generatie ook aanloopt tegen de uitwassen van de revolutie uit de jaren zestig van de vorige eeuw.”

Door de bezuinigingen bij de overheid worden mensen op elkaar teruggeworpen, constateert hij verder. „Zaken die vroeger normaal waren –vrijwilligerswerk, voor je ouders zorgen, je eigen stoepje vegen, een sterk maatschappelijk middenveld– worden nu weer actueel.”

Conservatieven staan „voor het behoud van een cultuur die is gebaseerd op christelijke en klassieke fundamenten”, legt Boender uit. „Die verdwijnt met rasse schreden. Wij willen mensen er juist kennis mee laten maken.”

Via opvoeding en onderwijs „moet kinderen weer verantwoordelijkheid worden bijgebracht.”

Staatsideologie

Het „doorgeslagen gelijkheidsdenken” dat oprukt ten koste van de vrijheid „bedreigt onze rechtsstaat, die minderheden beschermt tegen toevallige meerderheden”, analyseert Boender. „Gelijkheid is de nieuwe staatsideologie geworden.”

Van de zelfbenoemde tolerante meerderheid dient het christendom zo veel mogelijk achter de voordeur te blijven, merkt hij. „Niet-gelovige conservatieven kunnen hier wellicht samen met ons bruggen slaan. Zodat wij „een stil en gerust leven kunnen blijven leiden in alle godzaligheid en eerbaarheid.””

Aan politieke beïnvloeding waagt het Conservatief Café zich bewust „absoluut” niet. „We hebben goede contacten met mensen uit diverse partijen. Dat houden we graag zo.” Politieke aspiraties heeft het café al helemaal niet. „Nee, nee, nee. Daarmee zouden we onze onafhankelijkheid alleen maar ondergraven.”

Conservatief Cor Verkade vindt het „tragisch” dat niet-confessionele kiezers alleen maar bij christelijke politieke partijen terechtkunnen om conservatief te stemmen.

„Waarom zou dat tragisch zijn? Bij die partijen zitten goede volksvertegenwoordigers. Denk aan SGP’er Dijkgraaf, CU’er Segers en CDA’er Omtzigt. En voor mij persoonlijk is de SGP de meest conservatieve partij van Nederland. In alle opzichten: economisch, ecologisch en in hun visie op onderwijs, gezin en overheid.

Of de SGP –en de SGP-jongeren– zichzelf dat etiket wel of niet willen opplakken, maakt mij niet uit. Zolang ze maar conservatief zijn. Hun program bevestigt dat.”

Verkade werkt ook aan de oprichting van een conservatieve partij. Wat vindt u daarvan?

„Van de politiek verwacht ik geen grote dingen. Ook niet van een nieuwe partij die nog meer versplintering veroorzaakt.

Als er iets zou moeten veranderen denk ik meer aan een samensmelting van confessionele partijen en klassiek liberalen tot een soort republikeinse partij als in de VS. Maar daarvoor moet ons stelstel op de schop en dat is nog ver weg.

Zelf zet ik me liever in voor mijn gezin, de voedselbank en het lokale gehandicaptencomité dan voor zo’n partij. Desalniettemin wens ik mijn conservatieve vriend veel succes toe.”