„Ik sluit drang niet uit, dwang wel”, zei hij woensdag in een overleg met de Tweede Kamer. Daarin reageerde hij op een voorstel van de regeringspartijen VVD en PvdA om mediation verplicht te stellen voor scheidende ouders die naar de rechter willen stappen. Maar Teeven wil dat niet in de wet vastleggen.

Als de ruziënde ouders er onderling niet uitkomen, moet de rechter volgens hem een besluit nemen. Die kan de partijen dan „op vrijwillige basis” maar „met een zetje in de rug” doorverwijzen naar een mediator. Ook de Raad voor de Kinderbescherming kan een rol spelen.

Volgens VVD en PvdA werkt verplichte mediation voorafgaande aan een eventuele gang naar de rechter al goed in onder meer Scandinavische landen en bespaart het ook veel kosten. Lukt het ouders niet om tijdens 1 à 3 gesprekken met een bemiddelaar tot overeenstemming te komen, dan kan de zaak alsnog aan de rechter worden voorgelegd, aldus de coalitiepartijen.

Teeven wil hun plan wel uitwerken en de ervaringen ermee in het buitenland onderzoeken. Hij wees erop dat verplichte mediation bij (dreigende) vechtscheidingen kostbaar is, volgens hem zo’n 17 miljoen euro per jaar en dat geld is er niet zomaar.

Een Kamermeerderheid wil ook dat er nog maar één rechter betrokken is bij een scheidingszaak met kinderen. Die ‘regierechter’ kent het dossier goed, regelt alle financiële zaken en de omgangsregeling en moet sancties kunnen nemen als een van de partijen de afspraken niet nakomt. De rechtspraak doet momenteel een proef met een regierechter in echtscheidingszaken, aldus Teeven.