„Door Jezus Christus, onze Zaligmaker; opdat wij, gerechtvaardigd zijnde door Zijn genade, erfgenamen zouden worden naar de hope des eeuwigen levens”

De rechtvaardiging is een gave Gods uit enkel genade. Alleen rijst de vraag wat Paulus bedoelt met het woord ”rechtvaardiging”. Het tekstverband schijnt te eisen dat hij het verder uitstrekt dan tot de toerekening der gerechtigheid. Niets verhindert echter dat het tot de vergeving der zonden beperkt kan worden. Dat hij zegt: „door Zijn genade”, dat past zowel bij Christus als bij de Vader. Er moet ook niet over een van beide uitleggingen gestreden worden, omdat altijd dit vast zal staan, dat wij door Gods genade door middel van Christus de gerechtigheid verkregen hebben. Het zinsdeel „erfgenamen overeenkomstig de hoop” is als uitleg toegevoegd. Hij had gezegd dat wij door Gods barmhartigheid behouden zijn. Nu is echter ons heil tot nu toe verborgen. Daarom zegt hij dat wij nu erfgenamen van het leven zijn, niet omdat wij het bezit ervan onmiddellijk zullen aanvaarden, maar omdat de hoop ons de volle en vaste zekerheid ervan aanbrengt. De hoofdzaak is dat wij, hoewel wij dood waren, teruggebracht zijn tot het leven door de weldaad van Christus; wanneer God de Vader ons met Zijn Geest begiftigd heeft, door Wiens kracht wij gereinigd en vernieuwd zijn, dat dan in Hem ons heil gelegen is. Maar omdat wij tot nu toe in de wereld verkeren, genieten wij nog niet het eeuwige leven. We verkrijgen het slechts door erop te hopen.

Johannes Calvijn, reformator te Genève (”Zendbrieven van Paulus”, 1963)