Na het artikel over de herdenking van 475 jaar Reformatie in Saksen gelezen te hebben (RD 3-5) bleven de woorden van de aartsbisschop Janis Vanags mij bij: „Wie de kerk verlaat, sluit zich uit van het eeuwig heil.” Boven het artikel stond samengevat: ”Geen heil buiten de kerk”.

De vraag die ik mezelf hierbij stelde was: Is dat zo? Is het heil alleen binnen de kerk te vinden?

Het is zeker waar wanneer we daarmee de gemeente van Christus bedoelen die uit wedergeboren gelovigen bestaat. Dan is er geen andere plek waar het eeuwige heil gevonden wordt en geen ander Persoon in Wie de zaligheid bevestigd wordt.

Maar betekent dat dan ook dat een zondaar naar de kerk moet komen om het heil in Christus te vinden? Persoonlijk lijkt me dat in te druisen tegen de verschillende zendingsopdrachten die het Woord van God ons geeft. Maar niet alleen de opdrachten, vooral het zendingshart van God zoals dat door de geschiedenis heen kenbaar is gemaakt in Zijn Woord.

Hij is nog steeds de zoekende God Die gaarne vergeeft. Hij heeft de opdracht aan Zijn kerk gegeven om het heil, de vergeving van zonden door genade en geloof, de wereld in te brengen.

Natuurlijk is het heil niet in een gebouw te vinden. Het is alleen te vinden in een Persoon, de Heiland Christus Jezus.

Uitleven

Als zendeling in Bolivia kom ik regelmatig dezelfde gedachte tegen. De bestaande kerken hebben open deuren. Als iemand naar het heil verlangt, of zoekend is, wordt hij van harte welkom geheten.

Maar is zo’n warm welkom theologisch waar te maken? De zendingsopdracht is toch niet „kom”, maar „ga.” Het heil zou juist buiten de kerk te vinden moeten zijn. Omdat juist daar kerkleden hun geloof uitdragen en verkondigen.

Helaas is dat niet altijd het geval. Niet alleen in Zuid-Amerika, maar ook in Europa zijn er te weinig christen die het heil in Christus uitleven en verkondigen.

Het is daarom niet verwonderlijk dat op het multiculturele continent Europa velen niet van Christus weten, laat staan het heil in Hem zoeken. Wat is er dan toch gaande met de westerse christenen? Is er een gebrek aan kennis van het Woord van God? Is de kennis van een eeuwig heil en eeuwig verlorenheid weggeëbd? Is er geen drang om het verlorene op te zoeken? Weten we dan niet meer ons geloof op een gezonde manier te communiceren? Zijn we de apologetiek kwijt geraakt en zeggen we daarom maar niets? Weten we de ander, in zijn culturele en religieuze context, niet meer via een contextuele manier te benaderen om zo ingang te vinden in hun leefwereld?

Verlangen

Zo zijn er veel vragen die mij bezighouden en een verlangen oproepen om de westerse christenen terug bij de bron te brengen. Met het uitzien dat er een nieuwe generatie opstaat die een verlangen heeft om de Heere te dienen en een bruikbaar instrument in Zijn handen te zijn.

Een generatie die Europa intrekt en daar gaat wonen waar het Evangelie het minst verkondigd wordt en daar de grote daden van God gaat verkondigen.

Geen heil buiten de kerk? Mijn gebed is dat juist buiten de kerk het heil zichtbaar en hoorbaar wordt. Dat buiten de kerk mensen het heil ontdekken, geloven en aanvaarden.

Om zo in de kerk de Heere God de lof en de eer toe te zingen, Hem te gedenken rond de tafel des Heeren, opgebouwd te worden vanuit het Woord om, vernieuwd en versterkt, het heil buiten de kerk weer te verkondigen. Dat is mijn gebed.

De auteur is zendeling in Bolivia en toekomstig directeur van de Gospel for Europe Ministry School in Grönebach, Duitsland.