Wagner was een controversiële componist. Regelmatig werden zijn opera’s onderwerp van strijd. Niet verwonderlijk, want terwijl z’n collega’s ervoor zorgden dat toonsoorten veelal goed herkenbaar bleven en de luisteraar kon vermoeden waarheen het harmonisch patroon zich zou bewegen, liet Wagner de harmonieleer ogenschijnlijk los. Klassiek voorbeeld is het voorspel voor ”Tristan und Isolde”, hier bewerkt door de hedendaagse pianist Zoltan Kocsis. Voor je gevoel dobbert de muziek maar wat, zonder ergens uit te komen. Deze vrije harmonische taal werd echter ook bewonderd, bijvoorbeeld door Liszt, die tekende voor twee andere bewerkingen op deze cd.

De overige transcripties zijn van Busoni en de 19e-eeuwers Stradal en Bendel. Van de laatste horen we een ‘improvisatie’ over het ”Preislied” uit de ”Meistersinger”, een geweldig pianistisch stuk over het hoogtepunt van Wagners mooiste opera. Ook Stradal verstond zijn vak, zoals blijkt uit zijn virtuoze transcriptie van de ”Verwandlungsmusik” uit ”Lohengrin”. Busoni, bekender van zijn Bachbewerkingen, is te horen in de treurmars uit ”Götterdämmerung”.

In alle stukken kan Boomsma zijn ei wel kwijt. Hij beschikt over een sterk ontwikkeld gevoel voor klankkleur, naast een flinke dosis techniek. Een waardig debuut, goed opgenomen.

Wagner – Transcriptions; Camiel Boomsma, piano; Camiel Boomsma; € 15,-; www.camielboomsam.com