Schrijver Jan Terlouw, bekend van het boek Oorlogswinter, nam de jaarlijkse 4 meivoordracht voor zijn rekening. „69 jaar geleden eindigde de grootste wereldbrand die de wereld heeft gekend. De grootste door mensen veroorzaakte wereldbrand.” Volgens hem vervagen de herinneringen aan de oorlog nauwelijks. „Tot op de dag van vandaag spelen ze op, nestelen zich in onze kijk op het leven, hebben invloed op onze beslissingen. De jeugd voelt de enorme invloed die oorlogen hebben gehad op het leven van mensen uit wie ze is voortgekomen.”

Terlouw zei te behoren tot de „uitstervende generatie” die de oorlog nog bewust heeft meegemaakt. „Ik kan nog gemakkelijk het gevoel van vreugde en opluchting terugroepen dat we beleefden bij de bevrijding. Ik voel nog de ontzetting toen we kort daarna hoorden wat zich in de concentratiekampen had afgespeeld.” Hij vertelde over de dag waarop het dorp Wezep, waar zijn vader dominee was, eind april 1945 werd bevrijd. Hoe hij zijn vader, verre van sportief, uit de pastorie zag komen. „Nu kwam hij de tuin in en hij huppelde. Nooit eerder had ik hem een stap zien hardlopen. Hij huppelde zijn bevrijders tegemoet.”

Tijdens de bijeenkomst zong het Nationaal Vrouw en Jeugdkoor. Aan het eind van de dienst klonk het zesde couplet van het Wilhelmus. Aansluitend aan de dienst, die ruim een half uur duurde, vindt de Nationale Herdenking op de Dam plaats.