„We hebben een waslijst aan klachten”, lucht Tentua Mustamu haar hart. „Het tocht ontzettend in huis, de lak op de kozijnen en scharnieren is er helemaal af en in de kelder is ijskoud. Onze woning heeft energielabel F. Dat is toch te gek? Zeker gezien de huur die we betalen.”

Haar man, Zeth Mustamu, is voorganger van de Geredja Indjili Maluku, de Molukse evangelische kerk in Krimpen aan den IJssel. Recent was hij betrokken bij de oprichting van de Werkgroep Verontruste Molukse Wijkbewoners. Mustamu’s doel: brede aandacht voor het ongenoegen over de werkwijze van QuaWonen.

Het echtpaar Mustamu betrok zijn huis twee jaar geleden, na een verhuizing binnen Krimpen aan den IJssel. „We wilden weer in de Molukse wijk wonen. Maar toen we gingen klussen, viel het behang van de muren.” Het echtpaar eiste daarop een snelle maar gedegen stucbeurt en een mechanisch ventilatie­systeem. „Bij de woningcorporatie kreeg ik te horen dat ze daar eerst over moesten overleggen. Ik antwoordde: Wát overleggen, daar kunnen we nu toch niet op wachten?” Ook de binnendeuren bevielen het echtpaar niet. „Er zaten gaten in en sommige waren helemaal bestickerd. We hebben dertig jaar in Amsterdam gewoond, daar hoefde je zoiets niet te flikken bij het opleveren.”

De corporatie kwam pas na veel getouwtrek in beweging. Mevrouw Mustamu: „Dat gebeurde nadat we een brief van drie vellen aan de burgemeester hadden gestuurd. Niet lang daarna konden we opeens wel bij QuaWonen terecht.”

Dat Kortland wél en de Vogelwijk niet wordt gerenoveerd, heeft kwaad bloed gezet in de wijk. Zeker nadat een handtekeningenactie in maart geen toezegging van QuaWonen opleverde. Het ongenoegen van de Molukkers richt zich vooral op de, in hun ogen, selectieve keuzes van de woningcorporatie. „QuaWonen heeft de wijken rondom de onze helemaal gerenoveerd. Dubbel glas, woningisolatie, nieuwe keukens, noem maar op”, somt de domineesvrouw verbolgen op. „Over onze huizen zeggen ze dat renovatie niet aan de orde is. Maar de laatste opknapbeurt was in de jaren 80. Daarna hebben ze er amper nog wat aan gedaan.”

Dat de Vogelwijk na zo’n dertig jaar een opknapbeurt zou kunnen gebruiken, ontkende directeur-bestuurder Rob van den Broeke van QuaWonen woensdagavond niet. „Maar we hebben meer wijken in een vergelijkbare staat. We kunnen ze niet allemaal tegelijk aanpakken.” De grondigheid van de aanpak in de wijk Kortland noemt hij bovendien uitzonderlijk. „Van de 9000 woningen die we verhuren, hebben er 240 deze aanpak gehad. Er moest hoog­nodig wat gebeuren. We stonden voor de keuze om ze te slopen 
óf te renoveren.” Hierbij betrof het een experimentele aanpak van één bepaald woningtype, 
stelt hij. „Het bedrijf dat de renovatie voor zijn rekening nam, pakt in het hele land hetzelfde ontwerp huizen aan. Dat werkt efficiënt.”

Volgens Van den Broeke heeft de opknapbeurt de huizen nagenoeg energieneutraal gemaakt. „Ze kunnen nog zo’n vijftig jaar mee. Maar je spreekt wel over zo’n 90.000 euro per woning. Daar hangt ook een huurverhoging mee samen. We hebben dit dus vooraf goed met de huurders doorgesproken. Ik kan wel begrijpen dat mensen in de wijk ernaast zich afvragen wanneer we bij hen langskomen. De vraag is echter niet waarom andere wijken niet zijn opgeknapt, maar waarom dat in Kortland wél gebeurde.” De directeur laat zich er niet over uit wanneer de Vogelbuurt aan de beurt is. „Maar bij onze overwegingen sluiten we geen enkele wijk bij voorbaat uit.”