Dat misbruik werd twee jaar stilgehouden. „Het is storend dat de kerk denkt dat met excuses en een schadevergoeding aan de slachtoffers de kous af is. De kerk ziet deze zaken nog steeds als incidenten, maar het zijn nu zoveel gevallen dat je het als een dossier moet zien dat je in alle openheid moet afwikkelen.”

Volgens Klabbers willen priesters koste wat kost het imago van het priesterschap zuiver houden. Er is „terechte schaamte”, maar die zorgt ervoor dat er wordt gezwegen „uit piëteit met de slachtoffers”. „Het basisprobleem is dat de kerk de geestelijke stand beschermt.” Volgens Klabbers komt het van ‘high profile’-geestelijken nu naar buiten dat zij kinderen misbruikten, maar kan men ervan uitgaan dat zaken niet actief naar buiten worden gebracht.

Volgens Klabbers is het aannemelijk dat geestelijken die kinderen misbruikten en vaak werden overgeplaatst, slachtoffers maakten op elke locatie waar zij werkten. „De kerk moet openheid geven over de locaties waar misbruik plaatsvond.”