De plaatselijke predikant, ds. A. T. Huijser, opende de middag met een meditatie over Lukas 14. Daarin staat de gelijkenis centraal die de Heere Jezus vertelde in het huis van een overste van de farizeeën over het avondmaal dat een man bereidde.

In de situatie waarin Jezus de gelijkenis vertelt is volgens ds. Huijser iets opvallends. „We lezen dat Jezus de zondaren noodt en met hen eet. Maar hier hebben zondaren Hém genodigd. Ze hebben echter een vooropgezet plan. Misschien begaat hij een misstap of doet een verkeerde uitspraak. Daar hopen ze op. Maar Jezus doet geen verkeerde dingen. Hij geneest een zieke. Ook geeft Hij onderwijs in nederigheid.”

Ds. Huijser noemde de maaltijd waar Jezus hier over spreekt ”de Evangeliemaaltijd”. „Wie waren er genodigd voor deze maaltijd, wie wisten dat God grote dingen voorbereidde? De Joden. Maar als Jezus verkondigt: „Komt, want alle dingen zijn nu gereed”, dan lijkt hun verlangen gestorven. Ze verontschuldigen zich in nette bewoordingen en met legitieme dingen. Maar ze blijven weg.”

Ds. Huijser trok een lijn door. „Ook ons volk leeft al eeuwen onder de verkondiging van het Evangelie. Hoe gaan wij met de nodigingen daarvan om? Weigeren we, met een beroep op ons ”niet kunnen”? Wanneer we onszelf leren kennen, weten we dat we niet willen en gaan we bidden: „Heere, ik wil niet, kom mij te hulp.” Dan zie je: terwijl de Schriftgeleerden wegblijven komen de stumperds, door het welbehagen van de Heere.”

Voorlichter Just van Toor van de Zending Gereformeerde Gemeenten vertelde iets over zijn ervaringen in Papoea. Samen met toenmalig zendingspredikant ds. J. IJsselstein bezocht hij in 2010 het afgelegen dorpje Seradela. „De kern van ons bezoek zag ik krachtig weergegeven in een gedichtje van Livingstone dat aan de wand was geprikt in ons verblijf. Het eindigde met: „U blijve d’ oogst, ons ’t werk, o Heer, wij zijn maar zaaiers en niets meer.”

De evangelisten uit Papoea die hij sprak in het dorpje zagen weinig vrucht op hun werk. Ze werden gesloopt door het klimaat en tropische ziekten. „Maar toen we vroegen waarom God dit werk met zo veel moeite gepaard liet gaan, zeiden ze: „We zijn net als Paulus, die ging ook door al werd hij gestenigd. Wie met tranen zaaien, zullen met gejuich maaien.””

Ds. J. van Rijswijk besloot de middag met een bijdrage over de afloop van de gelijkenis. „Gods knechten doen verslag voor de troon. Ze komen bij de Heere met het ongeloof van hun hoorders. Maar ze brengen hun Koning ook de eer als er vrucht is op het werk. Ze treden op als getuigen tegen hen die de Christus der Schriften verworpen hebben. Maar ze zeggen ook: „Zie hier, ik en de kinderen die Gij mij gegeven hebt.”” De predikant uit Aalburg noemde het een wonder dat de maaltijd niet gesloten wordt als de heer des huizes hoort dat de genodigden niet komen. „Hij stuurt Zijn knechten uit, opdat Zijn huis vol worde.”