Wie de beelden van de verkiezingsbijeenkomst van de PVV, afgelopen woensdagavond, bekijkt, kan een gevoel van plaatsvervangende schaamte niet onderdrukken. Wilders stelt zijn volgelingen, gestimuleerd door de euforie over de verkiezingsuitslag, drie vragen: Willen we meer of minder Europa, meer of minder PvdA, en meer of minder Marokkanen? De eerste twee vragen zijn tot daaraan toe, de derde getuigt van schaamteloosheid.

De PVV-voorman was woensdagavond overduidelijk met een bewuste beschadigingsactie bezig. Zijn aanhangers volgden hem daarin kritiekloos. Nadat ze de gewenste antwoorden hadden gegeven –minder Europa, minder PvdA én minder Marokkanen– besloot Wilders zijn theatrale optreden met de triomfantelijke woorden: „Nou, dan gaan we dat regelen.”

Lange tijd richtte Wilders zijn vurige pijlen op de islam. Het leverde hem het verwijt van een one-issuepartij op. De PVV-politicus is echter bezig zijn doelwit te verengen tot Marokkanen. Daarmee isoleert hij één bepaalde bevolkingsgroep en zet daar het stempel ”ongewenst” op. Het is niet verwonderlijk dat deze handelwijze hem de vergelijking met Hitler oplevert, die Joden als mikpunt had uitgekozen. Wilders kan wel dreigen dat hij deze vergelijking niet langer pikt en zijn tegenstanders voor de rechter zal dagen, maar hij heeft boter op z’n hoofd. De PVV’er speelt een gevaarlijk spel. Het verleden laat zien tot welke vernietigende gevolgen dat kan leiden.

De wrange ironie is dat Wilders ook zichzelf isoleert. Hij krijgt, buiten zijn eigen partijleden om, geen enkele steun in de Kamer voor zijn haatzaaiende opmerkingen. Sterker: PVV’er Van Vliet stapte gisteren uit de fractie omdat het optreden van de grote baas woensdagavond voor hem de bekende druppel was. De leider werkt dus als een splijtzwam in zijn eigen partij. Hoeveel PVV-fractieleden zullen komende dagen hetzelfde besluit nemen?

Buiten zijn eigen aanhang oogst Wilders vrijwel uitsluitend kritiek, verontwaardiging en woede. Het regent aangiften tegen hem. Een hoogleraar strafrecht noemt zijn uitspraken „ranzig.” Alleen het extreem rechtse Vlaams Belang in België steunt Wilders. Kopstuk Filip Dewinter hoopt zelfs dat de PVV-leider zijn uitspraken over Marokkanen komend weekend herhaalt als deze gastspreker is op een manifestatie in Antwerpen.

Intussen geniet Wilders van alle aandacht voor zijn schofferende uitlatingen. Hij kickt erop. Maar hij heeft zijn hand woensdagavond overspeeld. Zijn stuitende optreden vraagt om een krachtige reactie: juridisch aanpakken en verder negeren. Dat heeft niets met politieke correctheid te maken, maar met leren van de geschiedenis.