Dat bleek niet alleen uit het feit dat veel mensen en een verzameling perslieden zondag naar het Haagse Bronovo-ziekenhuis waren gekomen, maar ook uit de kranten die daags erop verschenen. Bijna elk medium had wel aandacht voor het nieuwsfeit, tot en met de republikeinse toe. Het RD, met een koninklijk gezinde achterban, pakte vrij fors uit met een speciale cover en vier babypagina’s, verluchtigd met veel foto’s.

Een geboorte kun je niet tegenhouden, zelfs niet op zondag. Maar grosso modo het reformatorisch segment van het protestants-christelijk volksdeel houdt de zondagsrust nog in ere en daarom was deze krant niet aanwezig bij de persconferentie zondagavond in het Bronovo-ziekenhuis. In journalistiek opzicht een gemist kansje, maar in principieel opzicht een pas op de plaats. De inhaalmanoeuvre van maandag kon de pijn ruimschoots vergoeden. Zij het dat het RD wel foto’s moest plaatsen die op zondag waren gemaakt - want is een geboortekrant zonder foto van het prinsesje niet hetzelfde als een Rembrandtbijbel zonder illustraties van de grootmeester?

Zoals voorzien kwam na de geboorte de hele Oranjemachinerie weer op gang. De commercie maakt dankbaar gebruik van de blijde gebeurtenis. Scholen zetten zich in en zo kan de geboorte van een kind in deze tijd van advent -toch altijd weer een wonder- een samenbindend element zijn voor een volk dat mede zijn identiteit ontleent aan het Oranjehuis.

Er waren wel wat rimpelingen te bespeuren. De naamgeving bijvoorbeeld. Prins Willem-Alexander en prinses Máxima hadden er beter aan gedaan de naam van hun kind direct paraat te hebben. Domeinkapers op internet zouden zich dan koest hebben gehouden en alle onbenullige speculaties rond de naam waren er niet geweest.

Het werd Catharina-Amalia. Een historische en symbolische naam, schreef deze krant eerder deze week. De namen komen voor in de families van de prins en de prinses, zijn internationaal bruikbaar en liggen goed in de mond. Volgens de gegevens van Wij Special Media zijn de namen Catharina en Amalia dit jaar elk slechts twee keer gegeven aan kinderen. De officiële naam, Catharina-Amalia, is geen enkele keer gegeven. Men mag hier dus met recht spreken van een unieke naam. Amalia blijkt in twintig jaar slechts tien keer te zijn vergeven.

De doopnamen van Catharina-Amalia zijn minder uniek. Beatrix is dit jaar eenmaal aan een kind gegeven, Carmen 93 en Victoria 21 maal. Een compliment voor die ouders die durven afwijken van de modieusheid om hun kind Ophrah of Kevin te noemen. In Nederland worden jaarlijks ongeveer 200.000 kinderen geboren. In 2003 zijn de namen Daan, Tim, Sanne, Emma, Thomas, Iris, Anne en Julia populair gebleken, maar niets van dat al in de koninklijke naamgeving.

Amalia is dochter van een katholieke moeder en had geboren kunnen worden op een of andere heiligendag. Hoe staat het daarmee? De 7e december blijkt alleen in Milaan de dag van bisschop Ambrosius te zijn. Catharina-dag was al voorbij: 25 november is de dag van de heilige martelares Catharina van Alexandrië.

Qua presentatie van een geboorte gaat het Koninklijk Huis onder de Prins van Oranje zeker een andere, minder formele koers varen. Het optreden van de Prins van Oranje zondagavond in het Bronovo-ziekenhuis en dinsdag in het Haagse Oude Stadhuis tijdens de geboorteaangifte wijzen daarop. Vergeleken met prins Claus, die Willem-Alexander in 1967 publiekelijk in de armen nam, ging het er nu allemaal spontaan en losjes aan toe. De ontspannen ogende prins was twee keer niet te beroerd in te gaan op allerlei vragen die op hem afkwamen. De vraag of er prenataal onderzoek was verricht, wist hij zondag handig te omzeilen, en terecht, want het betreft hier een uiterst persoonlijke aangelegenheid. Tijdens een kort vragenmoment in het Oude Stadhuis kreeg de prins opnieuw allerlei vragen over zijn vaderschap over zich heen.

Over zijn dochter meldde de prins: „Huilt goed, als het wil eten. Maar het maakt ook al gekke gezichtjes en zo. Ik ben natuurlijk heel objectief, het is een schattige baby. En Máxima maakt het heel goed. Een bevalling is natuurlijk gewoon een topprestatie. Ik weet nog dat ik de dag na de marathon in New York ook nauwelijks een stoeprand af kon lopen. Ik kan me voorstellen dat ze niet kwiek door het bos op De Horsten rondrent, maar voor de rest maakt ze het gewoon heel erg goed. En ze is intens gelukkig met haar dochter.”

Op de vraag of hij het leuk vindt zelf het kind mee te verzorgen en of hij al luiers had verschoond, kwam het volgende antwoord: „Ik zou niet de waarheid vertellen als ik nou gezegd zou hebben dat ik al een luier verschoond heb. Maar het zijn natuurlijk twee heel hectische dagen geweest, of eigenlijk anderhalve dag. Ik ben behoorlijk in de weer geweest. Je kunt niet plannen wanneer je een luier gaat verschonen. Maar het zal er zeker in de komende dagen van komen.”

Wat de kroonprins het meest raakte? „Op het moment dat zo’n kind net geboren is en op de borst van je vrouw ligt en je staat daar naast en je ziet het gewoon in één keer verkleuren en beginnen met ademen, en tot aan het moment dat je dan die navelstreng door mag knippen, wat op zich een hele simpele knip is, maar het gevoel daarbij dat er op dat moment geen weg terug meer is -die is er sowieso niet- dan is het kind echt op zichzelf. Dat hele moment eigenlijk, dat is heel bijzonder. Ik denk dat iedere jonge vader dat met mij kan delen, dat gevoel.”

Of hij al gewend was met zo’n kleine baby om te gaan, om het in de handen te houden: „Ja en nee. Het vasthouden van de baby is geen probleem. Maar ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo voorzichtig een trap ben afgelopen. Dat je elke stap die je zet het gevoel hebt: O nee, als ik maar stevig sta. En dat zijn treden, daar loop je normaal gesproken lachend vanaf. Maar als je met zo’n kind in de armen loopt, heb je toch echt het gevoel van: Sta ik wel goed voordat ik de volgende stap weer zet?”

Zo zie je dat een prins hetzelfde zegt als elke kersverse vader. Sommige lezers van deze krant ergeren zich aan het optreden van de media. De vragen zouden er niet toe doen en het journalistieke gedrag zou een bepaald onfatsoen tentoonspreiden waaraan de Nederlandse pers al sinds de jaren zestig mank gaat. De vraag blijft intussen welke fatsoenlijke en gezellige vragen je de Prins van Oranje zou kunnen stellen. Geeft uw vrouw borstvoeding of de fles? In wat voor een wiegje ligt Amalia?

Misschien had u als lezer van deze rubriek heel iets anders willen vragen. Daar zijn we benieuwd naar. Uw vragen graag uiterlijk woensdag mailen naar mvbeijnum@refdag.nl. In de rubriek van volgende week hopen we daarop terug te komen.