Deze aanduidingen zijn synoniem zijn met de regio’s waar de kazen oorspronkelijk vandaan komen. Daarom wil de Europese Unie een verbod voor Amerikaanse kaasmakers om hun producten de kenmerkende namen te geven – tot woede van die Amerikanen.

Het kaasconflict maakt deel uit van de lopende handelsbesprekingen tussen de EU en de VS. De EU redeneert dat de Amerikaanse kazen een slap aftreksel zijn van de oorspronkelijke Europese soorten en een negatieve invloed hebben op de verkoop en het unieke karakter van de Europese kazen. Deze redenering is tegen het zere been van de Amerikanen, die bang zijn voor inkomstenderving –de kaasindustrie in de VS is jaarlijks goed voor 4 miljard dollar (2,9 miljard euro)– en verwarring bij de Amerikaanse consument als de EU haar zin krijgt.

„Het is schokkend dat de Europeanen producten proberen op te eisen die in andere landen populair zijn gemaakt”, aldus Jim Mulhern, hoofd van de Nationale Federatie voor Melkproducenten, de belangenorganisatie van Amerikaanse zuivelboeren.

Dat de kaaskwestie Brussel aan het hart gaat, werd al duidelijk bij de sluiting van recente handelsovereenkomsten met Canada en Centraal-Amerika. Alleen kazen uit Europa mogen daar de oorspronkelijke naam dragen. In Canada vervaardigde fetakaas mag bijvoorbeeld alleen als ”feta-achtig” worden omschreven, en op de verpakking mogen geen Griekse letters of verwijzingen naar Griekenland staan.

Het Europese initiatief beperkt zich mogelijk niet alleen tot kaas. Ook andere producten zoals de Franse saucisse de Lyon (”bologna” of ”baloney” in het Engels), schwarzwalderham en parmaham komen wellicht op het lijstje van beschermde namen te staan.

Een groep van 55 Amerikaanse senatoren deed onlangs een oproep aan de Amerikaanse onderhandelaar Michael Froman en minister van Landbouw Tom Vilsack om onder geen beding akkoord te gaan met de Europese eisen. In hun brief schreven de senatoren dat veel familiebedrijven oneerlijke beperkingen zouden worden opgelegd en dat de export ernstige schade zou oplopen.

Volgens multinational Kraft worden de kaasnamen in de VS allang niet meer als merknamen gezien, maar als algemene omschrijvingen van een kaassoort. „Zulke beperkingen zouden niet alleen voedselproducenten veel geld kosten, maar ook verwarrend zijn voor consumenten, als hun favoriete producten niet langer deze algemene namen mogen dragen”, zei een woordvoerder.

Sommige Amerikaanse kaasboeren zijn ronduit woedend: de Europeanen mogen de kazen dan geïntroduceerd hebben in de VS, maar het zijn Amerikaanse bedrijven die de producten populair hebben gemaakt. Errico Auricchio, de baas van Belgioioso Cheese in Wisconsin, maakte vroeger kaas in Italië, voordat hij in 1979 verkaste naar de VS. „Je kunt de verspreiding van cultuur niet stoppen”, vindt hij.