Storm zou haar uitlatingen hebben gedaan tegen twee voormalige gevangenisdirecteuren, tijdens een dienstreis in 1992 naar Londen. De directeuren, Bert Molenkamp en Jacques van Huet, hebben dit verhaal vorig jaar in een verklaring bij de notaris laten vastleggen. Volgens beiden was Storm zeer verontwaardigd over de rol die ze van Demmink opgedrongen zou hebben gekregen.

Getuige Storm zei dat ze Demmink, die in 2012 met pensioen ging, slechts oppervlakkig heeft gekend. In het verhaal over het regelen van jonge jongens zou ze zijn persoonlijke assistent zijn geweest. Daar is volgens haar niets van waar. Over de aan haar toegeschreven uitspraken zei ze: „Het klopt niet. Dat weet ik heel erg zeker.”

Storm was merkbaar ongelukkig met haar rol als getuige in de lopende procedure rond Demmink. De procedure, een zogeheten voorlopig getuigenverhoor, is in gang gezet door stichting De Roestige Spijker, die meent dat de feiten rond Demmink al jaren in de doofpot worden gehouden.

Aan het eind van het verhoor sloeg de getuige terug. Zij meent dat het hele verhaal over haar en Demmink ,in elkaar is gezet’ door gevangenisdirecteuren die hun relatie met het ministerie van Justitie stuk voor stuk door trammelant verloren zagen gaan. In november deed Storm aangifte tegen Molenkamp en Van Huet, wegens smaad.

Molenkamp en Van Huet zijn vrijdag aan de beurt om onder ede een verklaring af te leggen. Aangenomen mag worden dat hun relaas lijnrecht tegenover dat van getuige Storm zal staan.