Voor de vierde keer zetten de scholen in Zwolle, Ede, Gouda, Barendrecht en Kapelle vrijdag hun deuren open voor tweedejaarsstudenten van Driestar Hogeschool. „We kunnen slechts een minderheid van hen een stageplaats op een van onze scholen bieden”, zegt directeur P. J. Westerlaken van de scholen in Ede. „Het is echter van belang dat ze het speciaal onderwijs leren kennen. Velen van hen weten er nauwelijks iets van af.”

Alleen al die soorten! So, mlk, zml/mg, vso, jrk, lom, cluster 4…

In tweetallen verspreidden 43 driestarianen zich vrijdag over de klassen van de Rehobothschool en de Ds. D. A. Detmarschool. Wat hen opviel? „Binnen een halve minuut was de klas stil. Dat hoef ik op mijn stageschool niet te proberen.”

De dag is niet alleen bedoeld om pabostudenten te interesseren voor het speciaal onderwijs, zegt Westerlaken. „Ook voor degenen die op een reguliere school gaan werken, is deze kennismaking van belang, zeker gezien de invoering van passend onderwijs waardoor regulier en speciaal onderwijs meer gaan samenwerken. Maar we hopen natuurlijk ook dat een aantal pabostudenten hier komt stage lopen en dat dit een gunstig effect heeft op de vervulling van toekomstige vacatures. Het zou mooi zijn als er vandaag een vonkje overspringt.”

En? „Je moet hier wel geschikt voor zijn”, twijfelt Janneke. „Je verantwoordelijkheid is groter dan ik dacht. Het is geen bezigheidstherapie; je moet de kinderen echt verder brengen. Het lijkt me moeilijk om je bij de kinderen aan te sluiten.”

Diep onder de indruk zijn de studenten van de structuur in de lessen. „De kern wordt benoemd en vervolgens wordt van stap tot stap gezegd wat de kinderen moeten doen: nú op het bord kijken, nú opschrijven, nú gaan we het controleren. En ondertussen is er oog voor elk kind.”

Rust, ruimte, regelmaat, relatie, respect en reflectie zijn de visiewoorden van de school. In eerste instantie vielen vooral de rust en de regelmaat op, zo blijkt uit de reacties. „Wat een orde. De leerlingen weten precies wat er van hen wordt verwacht. Een jongen deed nogal wild met zijn knuffelbeer, maar de leerkracht wist dat heel gemakkelijk glad te strijken, zonder een machtsstrijd aan te gaan. Dan heb je wel een band gesmeed, anders zou zo’n leerling toch een halve dag stuurs voor zich uit gaan zitten staren.” „Dat gebeurt ook wel eens, hoor”, relativeert leerkracht Jansen.

Hoe je die rust bereikt? „In ieder geval moet je als leerkracht niet te veel praten”, erkent ze. „Daarmee breng je alleen maar onrust. Maar leraren praten nogal graag, dus je moet jezelf er wel toe dwingen.”

Op niveau

Het niveau in sommige klassen is behoorlijk hoog, viel de studenten op. „Bij het speciaal onderwijs heb je algauw moeilijk lerenden voor ogen. Onder de leerlingen met autisme of gedragsproblemen zitten er echter die prima kunnen leren. Sommigen formuleerden zinnen waarover we goed moesten nadenken om ze te begrijpen.”

Ook de ondersteunende gebaren die de leraren maken, trokken de aandacht van de Driestar­studenten. De school begon ermee bij de leerlingen met taal- en spraakstoornissen, maar ook bij andere kinderen blijkt het effect positief. „We gebruiken ook de visuele kant; daardoor komt het bij de leerlingen beter binnen”, zegt Jansen. „Bij het Bijbelverhaal gebruiken we allerlei gebaren die veel over de inhoud van een bepaald woord zeggen.”

Trots stellen de vso-zml-leerlingen zich op achter de maaltijd die ze voor de pabostudenten hebben klaargemaakt. Geleerd op school. Andrea: „Ze benadrukken hier echt wat een kind kan en waar het plezier in heeft en vervolgens proberen ze kinderen bij te laten leren. Mooi werk; wel moeilijk.” Of ze er al zin in krijgt? „Dit is nog maar een eerste indruk.”