Dat zegt ds. H. J. Oortgiesen, oud-directeur van het Mobiliteitsbureau. Op de website van de Protestantse Kerk is maandag een interview met hem geplaatst vanwege zijn emeritaat. Ds. G. van Meijeren wordt de opvolger van ds. Oortgiesen.

Het bureau zag het aantal adviesaanvragen toenemen. Vorig jaar gaf de organisatie ruim 400 adviezen aan kerkelijke gemeenten. In de jaren daarvoor was dat steeds rond de 350.

Elke gemeente die vacant is, krijgt automatisch een lijst met te beroepen predikanten van het bureau. Ds. Oortgiesen: „In toenemende mate is dat meer dan een formaliteit. Ook voor hervormde gemeenten in de rechterflank van de kerk. Die vroegen eerder welwillend een advies aan, omdat dat kerkordelijk moest, om het vervolgens geopend of ongeopend terzijde te leggen. De laatste tien jaar is die houding aanzienlijk veranderd. Het advies uit Utrecht wordt nu ook daar heel serieus ontvangen.”

Het bureau verklaart de toeloop door de verbetering van het advies. Volgens ds. Van Meijeren is het bovendien steeds vaker nodig om kennis te delen over het beroepingswerk. „Kennis over het predikantschap en wie je als kerkenraad zou kunnen beroepen neemt af in de kerk. Ook daardoor is het advieswerk relatief belangrijker geworden. Het besef van het kerkelijke metier is toch aan het weglekken, dat gaat geen enkel deel van de kerk voorbij.”

Steeds meer gemeenten nemen het Mobiliteitsbureau ook in de hand om te zoeken hoe een vacante predikantsplaats goed kan worden opgevuld. Soms is daar veel tijd voor nodig. Het bureau heeft een flinke pool van interimpredikanten, zeggen beide predikanten. „Zo’n tijdelijke predikant is er niet enkel voor conflictsituaties, maar ook als een gemeente voelt en weet: We moeten het anders gaan doen. Voor het ontwikkelen van een nieuwe visie, een nieuwe strategie is een buitenstaander beter dan iemand die deel van het systeem is.”