Aan de enige landbouwuniversiteit die ons land telt, geldt de regel dat in dankwoorden waarmee bijna elk proefschrift begint iedereen genoemd mag worden behalve God. Een verwijzing naar de Allerhoogste past volgens de leiding van dit kennisinstituut niet bij de academische kwaliteit van een dissertatie. Een promovendus die het wel deed, kreeg recent te horen: of de naam van God verwijderen of de promotie uitstellen.

Vooralsnog lijkt het standpunt van Wageningen niet te worden overgenomen door de meeste andere wetenschappelijke opleidingen, al heeft het bestuur van de Universiteit Leiden enkele jaren gelden iets vergelijkbaars geprobeerd. Maar dat college kwam later op zijn standpunt terug. Een Bijbeltekst, een christelijk citaat, of de naam van God mag daar wel in het dankwoord worden vermeld.

In de ogen van het bestuur van Wageningen University moet er dus wel het nodige mankeren aan het academisch niveau van de Universiteit Utrecht, dat nog steeds als lijfspreuk heeft ”Zonne der Gerechtigheid, verlicht ons”, of aan de Vrije Universiteit, waar bij promotieplechtigheden een kort gebed wordt uitgesproken. Jammer voor de hooggeleerde heren aldaar, maar in Wageningen twijfelt men aan de academische kwaliteit van hun professorale arbeid.

Over de vraag of geloof en wetenschap samen kunnen gaan, is nog steeds niet het laatste woord gesproken. Ongelovigen denken van niet, gelovigen menen stellig van wel. Maar de vraag is of dit twistpunt in het geding is bij een dankwoord aan het begin van een proefschrift.

Iedereen weet dat deze eerste pagina’s van een dissertatie een sterk persoonlijk karakter dragen. De onderzoeker die na jaren zijn wetenschappelijk werk afrondt, geeft daar uitdrukking aan zijn persoonlijke gevoelens. Hij bedankt zijn promotor, collega’s, vrienden en familie. Als hij daarbij meldt zich gesteund en geleid te weten door God, laat hij iets zien van zijn diepste gevoelens.

Dat dankwoord is iets persoonlijks en heeft niets van doen met de academische kwaliteit van de verdere inhoud. Dat zal de leiding van Wageningen University ook moeten toegeven. Als ze dat ontkent, betekent dit dat de promotiecommissie dus de academische kwaliteit van het dankwoord aan vader, moeder, vrouw en kinderen toetst. Laten ze dan maar helder maken welke wetenschappelijke toets ze daarnaast legt.

De hele actie van de universiteitsbestuur in Wageningen zweemt naar afkeer van religie en het knevelen van godsdienstige overtuigingen. Dat staat op gespannen voet met de vrijheid van meningsuiting. Want die is in het geding als mensen hun persoonlijke overtuiging niet mogen uitspreken in een persoonlijk dankwoord.