Op het moment van de crash, die 56 levens eiste, was Ten Hove 36 en werkte hij als administrateur. „Na de ramp kreeg ik uiteenlopende klachten. Enkele jaren geleden is officieel vastgesteld dat ik licht hersenletsel heb. Ik kan alleen nog maar vrijwilligerswerk doen.”

Ten Hove kijkt daarom met grote belangstelling uit naar twee rechtbankuitspraken woensdag; een in Den Haag en een in Amsterdam.

Voor de rechtbank in Amsterdam gaat het om een eis aan Martinair, dat inmiddels in de KLM is opgaan. Tientallen overlevenden en nabestaanden vinden dat ze destijds niet goed op de hoogte zijn gesteld van de ware toedracht van de ramp. Daarom willen ze dat Martinair de in 1993 vastgestelde schadevergoeding voor de slachtoffers herziet.

De rechtbank in Den Haag doet uitspraak in een zaak tegen de Staat. De slachtoffers willen dat de Staat aansprakelijk wordt gesteld voor verkeerd onderzoek naar de ramp en de voorlichting daarover. „Ik heb me niet aangesloten bij de slachtoffers die de processen aanspanden. Onder meer omdat ik betwijfel of je via juridische weg boven tafel kan krijgen wat precies de oorzaak van de ramp is.”

Een Portugese onderzoekscommissie concludeerde midden jaren 90 dat het toestel tegen de grond sloeg door een onverwachte windvlaag. De overlevenden en nabestaanden trokken deze conclusie in twijfel en lieten luchtvaartingenieur Harry Horlings nieuw onderzoek doen. Na een analyse van de zwarte dozen stelde hij in 2011 vast dat niet het slechte weer de oorzaak was, maar dat de piloten van Martinair fouten hebben gemaakt bij de landing.

Ten Hove denkt niet dat de rechtbank in Amsterdam de nabestaanden in het gelijk gaat stellen. „De advocaat van Martinair heeft bij de rechtbank gezegd dat Horlings geen nieuwe informatie over de toedracht van de ramp heeft gegeven en dat ben ik eigenlijk wel voor een groot deel met hem eens.”

De overlevende van de vliegramp zou graag willen dat er een nieuw onderzoek komt, omdat in de studies tot nu vooral de nadruk is gelegd op wat gebeurde tijdens de landing. „Ik denk dat het goed is als er in een nieuw onderzoek meer aandacht is voor de planning van de vlucht. Want had het vliegtuig wel mogen vertrekken? Was het al bekend dat het slecht weer zou worden? En was de windvlaag waarover in het Portugese rapport wordt gesproken, wel echt zo onverwachts?”