Het COSA-systeem ontstond 20 jaar geleden in Canada. Het heeft als doel zedendelinquenten na het verlaten van de gevangenis te behoeden voor sociaal isolement, want dat vergroot alleen maar de kans op herhaling van strafbare feiten. In Nederland werken bijna 100 zorgvuldig gescreende vrijwilligers mee aan de cirkelprojecten.

Niet alle mensen die zich als vrijwilliger aanmelden, komen door de selectie. Er moet een zogenoemde Verklaring Omtrent het Gedrag op tafel komen en de motivatie moet correct zijn. Alle vrijwilligers in spe krijgen een training. Deze zogenoemde binnencirkel met vrijwilligers is op zijn beurt weer omgeven door de zogenoemde buitencirkel, waarin professionals van bijvoorbeeld GGZ en politie zitten. Ruiken de vrijwilligers onraad, dan wenden zij zich meteen tot die tweede cirkel.

De vrijwilligers ondernemen regelmatig activiteiten met de voormalige delinquenten, zoals ergens een kop koffie drinken. De sociaal geïsoleerde veroordeelde moet terug onder het volk. Tegelijk nodigen de vrijwilligers de betrokkene uit om persoonlijke zaken en twijfels te verwoorden. De band tussen cirkel en delinquent moet een sfeer van vertrouwen scheppen, dan is namelijk sneller te merken of iemand geneigd is in de fout te gaan.

COSA blijkt als re-integratiemethode in Canada bijzonder succesvol. De recidive bij deelnemers daar ligt liefst 80 procent lager dan bij mensen die niet aan een cirkel deelnemen. In Nederland namen tussen 2009 en 2012 26 vrijgelaten delinquenten aan een cirkel deel; allen bleven op het rechte pad.