Ook moet de VtdK een foto van Pluut verwijderen en Google verzoeken om het artikel onvindbaar te maken. Gebeurt dat niet, dan moet daar ook een dwangsom voor betaald worden die kan oplopen tot 25.000 euro, als het aan Pluut ligt.

Volgens Pluuts advocaat kloppen de aantijgingen in het artikel niet en is het een schending van zijn eer en goede naam en een inbreuk op zijn persoonlijke levenssfeer.

In het artikel beweert Cees Renckens, bestuurslid van de VtdK, dat Pluut goede doelen in het leven heeft geroepen en aan fondsenwerving heeft gedaan namens die goede doelen, om vervolgens het geld door te sluizen naar bevriende en eigen bedrijfjes en een buitenlandse stichting. Die zouden de opdracht krijgen om adviezen te verstrekken, het drukwerk te verzorgen en websites te bouwen. Ook verhuurden deze bedrijfjes adressenbestanden aan de goede doelen voor mailings. Met het gecollecteerde geld zou slechts op kleine schaal wetenschappelijk onderzoek verricht zijn.

De namen van de fondsen die Pluut in het leven riep, leken volgens Renckens verdacht veel op de namen van bestaande fondsen, alleen gooide hij er een sausje over van ‘aandacht voor alternatieve en complementaire geneeswijzen’. Op die manier zou Pluut donateurs misleid hebben, schrijft Renckens. Hij noemt het „kwakzalverij als dekmantel”.