Nu dus ook die van blokfluitfenomeen Erik Bosgraaf met zijn ensemble Cordevento. Hij is met zijn bewerking zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijke vioolpartij gebleven. Bosgraaf kan letterlijk alles op de blokfluit. Geen noot is hem te hoog en alles klinkt even gaaf en briljant.

Toch is mijn enthou­siasme voor deze opname minder dan voor de cd met Bachconcerten van twee jaar geleden. Dat heeft te maken met de aard van Bachs muziek tegenover die van Vivaldi. Bachs concerten laten zich makkelijk omzetten naar een ander solo-instrument zonder daaronder te lijden. Vioolconcerten werden door de meester zelf bewerkt voor klavier, en door Bosgraaf voor blokfluit, wat resulteerde in een top-cd.

Vivaldi’s ”Jaargetijden” zijn echter geschreven voor diens eigen instrument, de viool, en dat houdt een zekere beperking in. De charme zit ’m namelijk in de streken, de vingerzettingen en het overbruggen van grote toonafstanden, kortom alles wat op een viool hoorbaar moeilijk is. Juist de gaafheid van het blokfluitspel werkt hier een zekere braafheid in de hand. Echter, niet overal: de koekoek in de Zomer (deel 1), de verdoving in de Herfst (deel 2) en het gerekte en geïmproviseerde slot van de Lente (deel 3) springen eruit. De Winter, niet mijn favoriete seizoen, vormt een huiveringwekkend besluit.

Vivaldi – The Four Seasons – Erik Bosgraaf, recorder/blockflöte – Ensemble Cordevemto; Brilliant Classics (94637); € 6,99; www.brilliantclassics.com