Een hartelijke felicitatie aan het adres van het prinselijk paar en de koninklijke familie is op haar plaats. De wens is dat het kind voorspoedig mag opgroeien. Dat het „gezegend mag worden en tot een zegen mag zijn”, zoals een kerkelijk vertegenwoordiger het uitdrukte.

Die gelukwensen gelden ook de andere leden van de koninklijke familie. Zeker voor koningin Beatrix zal de geboorte olie in de wonden zijn die in het achterliggende jaar zijn geslagen. De onverkwikkelijke affaires rond prinses Margarita en Mabel Wisse Smit en het overlijden van prins Claus -in oktober vorig jaar- hebben ongetwijfeld hun sporen getrokken.

Toch is de geboorte van het prinsenkind niet uitsluitend een familieaangelegenheid van de Oranjes. De geboorte van het prinsesje is reden tot vreugde bij vrijwel het gehele Nederlandse volk. En terecht. Met de komst van dit kind lijkt de continuïteit van het Oranjehuis gewaarborgd. Ook al beseft de baby er nog niets van, zij is na haar vader de eerste erfgename van de troon. Dat is de reden dat miljoenen Nederlanders vandaag blij zijn met de blijden.

De massale feestvreugde bewijst dat er nog steeds een sterke band bestaat tussen het Nederlandse volk en het Oranjehuis. Dat feit logenstraft de gedachte die moderne republikeinen ventileren als zou het koningschap in onze tijd achterhaald zijn. De suggestie van het Nieuw Republikeins Genootschap dat het meisje „een verschrikkelijk leven van grote nutteloosheid te wachten staat”, is ronduit zuur te noemen.

Juist het Oranjehuis blijkt een voornaam bindmiddel te zijn in onze moderne samenleving. De band met de koninklijke familie is een belangrijk deel van de Nederlandse identiteit. Het is daarom zeer terecht dat premier Balkenende in zijn toespraak de nadruk legde op die verbondenheid. Hij sprak van een „kostbaar en dierbaar goed.” Bij alle veranderingen en verwarring zorgt juist het koningshuis voor stabiliteit. Die functie maakt de grote betekenis uit van het Oranjehuis.

Het is een feit dat de ontstaansgeschiedenis van ons land en de plaats van het Oranjehuis in de geschiedenis nauw verweven zijn met de vrijheidsstrijd van de kerk der Hervorming. Met name Willem van Oranje heeft zich daarvoor ingezet. Maar ook mensen als prins Maurits en stadhouder-koning Willem III ging de gereformeerde religie ter harte.

Hoewel velen in onze multiculturele samenleving er niet van willen weten, maakt het protestantisme onmiskenbaar deel uit van onze nationale identiteit. Ook al vinden veel Nederlanders het inmiddels onbelangrijk, het is daarom wel degelijk positief te noemen dat de baby van prins Willem-Alexander en prinses Máxima protestants gedoopt zal worden.