De 33-jarige Koblenko bivakkeerde op het Onafhankelijkheidsplein, waar sinds november gedemonstreerd wordt tegen de pro-Russische president Viktor Janoekovitsj. Ze kwam echter niet naar het land om mee te doen aan de opstand. „Ik wil een beeld vormen voor mezelf, wat hier gebeurt, en daar over verslaan.”

De situatie is volgens Koblenko niet zwart-wit, met een pro-Russisch en een pro-Europees kamp die tegenover elkaar staan. „Men moet ophouden de simplistische weg te zoeken door de situatie te duiden in termen van pro of contra Rusland en de Europese Unie. Men vindt, van oost naar west, dat de macht teveel geconcentreerd is bij één persoon, de president.”

Het land moet daarom van zijn „super-presidentiële systeem” af, meent Koblenko. „De oplossing voor de lange termijn vergt een institutioneel andere aanpak. Oekraïne moet overgaan naar een parlementair systeem waarbij zowel de culturele, taalkundige als budgettaire verschillen in het land vertegenwoordigd zijn.”

De westerse media berichten daarover te eenzijdig, vindt Koblenko. „Ik zie alleen dat het vuur, militaire uniformen en geslagen journalisten het nieuws halen. Er is te weinig duiding over zaken als de politieke cultuur en de geschiedenis.”

Zelf kon ze in alle vrijheid rondlopen. Zo was ze ook bij een pro-regeringsdemonstratie in het Mariinsky Park, niet ver van het plein. „Dat ging prima. Je wordt overal verwelkomd, mag alles filmen en iedereen spreken, maar als ik eerlijk ben… Als je de muziek verstaat die er wordt afgespeeld - de favoriete band van Poetin - en de mensen ziet die meelopen, dan ben ik geneigd te geloven dat die mensen voor 200 Oekraïense Hryvnia worden opgetrommeld. Dat is 17 euro.”

Koblenko vond het op het Onafhankelijkheidsplein erg rustig. „De organisatiegraad en discipline zijn immens. Het lijkt wel een staat in een staat. Mensen hebben uit hun midden een commandant verkozen, vrijwilligers worden opgeroepen om eten te bereiden en uit te delen en de taakverdeling is strikt geregeld.” Ze denkt dat de demonstranten zich daardoor niet van het plein laten vegen. „Dat zou met de op handen zijnde Olympische Spelen een farce worden. Daar zit niemand op te wachten. Dit gaat nog even voort modderen, vrees ik.”