„Herstel kerk is zaak van gebed”
Het Contactorgaan gereformeerde gezindte (COGG) hield woensdagavond in Zeist een gebeds- en bezinningsbijeenkomst met het oog op de nood van de kerk.
De voorzitter van het COGG, ds. P. van der Kraan, zei in zijn openingswoord dat het contactorgaan dit nog nooit eerder had gedaan. „Dit is immers de taak van een plaatselijke gemeente of van de landelijke kerk. Dat het ontmoetingsplatform toch een accolade zet, is omdat niemand zich kan distantiëren van de nood die in de kerk heerst.”
Zo’n vijftig mensen, afkomstig uit verschillende kerken, waren woensdagavond aanwezig in de Nieuwe Kerk. „We hadden gehoopt dat meer mensen de nood zouden voelen drukken”, merkte ds. Van der Kraan op. De predikant uit Bleskensgraaf was een van de drie sprekers die mediteerden over het thema ”Lijden (wij) aan de kerk”. Ook ds. J. H. Velema uit Nunspeet en ds. C. T. de Groot uit Lelystad hielden een korte lezing. Een van de aanwezigen was J. van Heijst, lid van het hervormde moderamen.
„Een kerkvereniging grijpt diep in”, zei ds. Van der Kraan. „Want er was altijd nog een ”Acte van Wederkeer”, opgesteld tijdens de Afscheiding. Nog altijd hoopten mensen eens terug te keren naar de vaderlandse kerk. Die stille hoop kreeg ook vorm in het gebed. Is die deur straks voorgoed gesloten?”
De predikant, die sprak over ”Liefde tot de kerk in haar diepe verval”, stelde vast dat het snoer God, Nederland en Oranje is verbroken. Wat is er over van ons volk, ons land? vroeg hij zich af. „Een groot deel van de schuld ligt bij de kerk, waar immers het oordeel van God begint. Secularisatie heeft de gezindte aangevreten. Gaat het ons niet aan het hart dat velen wegzinken in een nacht van onkunde en godvergetenheid?”
Ds. Van der Kraan haalde Calvijn aan, die zei: Hoe droeviger de toestand van de kerk is, hoe meer wij haar in liefde moeten aanhangen en voor haar tot God moeten roepen. „Herstel van de kerk is altijd vooral een zaak van gebed geweest.”
Naar aanleiding van Psalm 74 schetste ds. J. H. Velema twee houdingen ten opzichte van de kerk. Een gelaten houding: het is toch een verloren zaak. En een activistische houding: we doen wat we kunnen doen. De christelijke gereformeerde emeritus predikant liep de verschillende kerksplitsingen langs. Van de Doleantie tot de Vrijmaking, tot zelfs een tweede vrijmaking in 2003. „We maken ieder ons eigen zuiltje en denken dat we het goede doen. We hebben de neiging om daarop te vertrouwen. De dichter doet het anders. Hij gaat naar de Heere toe. „Gedenk aan Uw vergadering.” Hij doet een appèl op de trouw van de Heere God. Dat is wat wij nodig hebben. In alle mismoedigheid moeten we die weg naar boven gaan. Het appèl dat we moeten doen is: Behoud niet ons werk, maar Uw werk in het leven.”
Ds. C. T. de Groot mediteerde over het thema: ”Maar indien wij hopen, de Geest Zelf bidt voor ons”, op basis van Romeinen 8. „Als je nagaat hoe vaak je in de afgelopen maanden volhardend hebt gebeden voor de eenheid in de kerk, word je beschaamd”, zei de Nederlands gereformeerde predikant. „Onze grootste zwakheid is dat we niet weten wat we bidden zullen. Maar juist in die zwakheid komt de Heilige Geest ons te hulp.”
Het COGG heeft heel bewust 3 december gekozen als datum voor de gebeds- en bezinningsbijeenkomst. „Zo dicht mogelijk bij het fusiebesluit”, zegt COGG-secretaris drs. I. A. Kole desgevraagd. „Er is nood, verwarring en polarisatie in de kerk. Dat wilden we aan de Heere voorleggen, zodat Hij de weg wijst die de beste is.” Kole hoopt dat mensen -ook na 12 december- op grond van de waarheid één zullen zijn. „Het is fijn dat ons platform door deze bijeenkomst iets van eenheid naar buiten kan brengen.”
