In 1964 kreeg James Fraser van de Free Presbyterian Church of Scotland (FBC) de opdracht om in het Nkayigebied in het toenmalige Zuid-Rhodesië een locatie te zoeken waar een ziekenhuis zou kunnen worden gesticht. Voorwaarde was dat de watervoorziening in het gebied gewaarborgd zou zijn.

Dat gegeven was aanleiding voor ds. J. Tallach, secretaris van het zendingscomité van de FBC, om tijdens de herdenkingsbijeenkomst te mediteren over Johannes 4:10, waar Jezus tegen de Samaritaanse vrouw spreekt over het levende water.

Tijdens de bijeenkomst, die door zo’n 500 mensen werd bezocht, werd namens de Nederlandse Stichting Mbuma Zending een brief voorgelezen van de hersteld hervormde emeritus predikant ds. Tj. de Jong, voorzitter van de stichting. Uitgangspunt voor de brief van ds. De Jong was Psalm 41:5: „O HEERE! wees mij genadig; genees mijn ziel.”

De Nederlandse stichting werd in 1964 opgericht om het geestelijke en medische werk op de Mbumazendingspost te ondersteunen. Onder andere door het geld dat M. A. Mijnders-van Woerden met een financiële actie wist te verzamelen, kon in 1961 het eerste deel van het ziekenhuisje worden gebouwd.

Taylor Marange, die namens het Zimbabwaanse ministerie van Gezondheidszorg de bijeenkomst bijwoonde, sprak waarderende woorden over de kwaliteit van de zorg in het Mbumaziekenhuis.

De leiding van het ziekenhuis is in handen van de Nederlandse dokter Anneke Snoek en de zusters Willie Geurtsen en Gilia van Wijngaarden. De delegatie uit Nederland zong hun Psalm 121:4 toe.

Ds. M. Mloyi, die als zendingspredikant in Zimbabwe werkt, sloot de bijeenkomst af met de woorden uit Psalm 127:1: „Zo de HEERE het huis niet bouwt, tevergeefs arbeiden deszelfs bouwlieden daaraan.”