„Oudermishandeling is een groot taboe”
RIJSWIJK (ANP). Kinderen die hun ouders mishandelen, daar wordt liever discreet over gezwegen. Uit de jongste cijfers van de politie over huiselijk geweld blijkt echter dat het veelvuldig voorkomt dat kinderen en jongvolwassenen hun ouders belagen. Naar schatting ettelijke duizenden keren per jaar zijn ouders (vaak moeders) het slachtoffer van geweld, bedreiging en mishandeling.
Oudermishandeling is volgens de politie „een relatief nieuw fenomeen waarvan de aard en omvang de komende tijd verder in kaart zullen moeten worden gebracht”. Dat blijkt uit het rapport ‘Kijk…dan zie je het!’, waaruit blijkt dat jaarlijks 95.541 gevallen van huiselijk geweld worden geregistreerd. Volgens Mariëtte Christophe, programmaleider Huiselijk Geweld en de Politietaak, is oudermishandeling „een groot taboe”.
„Het wordt om begrijpelijke redenen verzwegen”, verduidelijkt Christophe. „Ouders zijn loyaal ten opzichte van hun kind. Ze zullen niet snel naar een hulpverlener stappen, laat staan naar de politie.” Het is volgens haar belangrijk dat buren en familie tijdig aan de bel trekken. Christophe: „De campagne ‘Het houdt niet op,niet vanzelf”, die tot 2015 loopt, speelt daar ook op in. Want het houdt niet vanzelf op.’’
Uit een grondige analyse van 1287 incidenten blijkt dat in 139 zaken (10,8 procent) sprake is van huiselijk geweld tegen een of beide ouders. Een kwart van de verdachte jongeren is tussen de 12 en 18 jaar. Bijna de helft is tussen 18 en 23 jaar oud.
„Dat zijn politiezaken waarbij al aangifte of politieonderzoek is gedaan, dus waarschijnlijk is het maar het topje van de ijsberg. Hoe omvangrijk die onder water is, weten we niet”, aldus Christophe. De schatting van ruim 10 procent mag volgens haar niet vertaald worden naar een totaal van 9500 oudermishandelingen op 95.000 gevallen van huiselijk geweld.
Schaamte voor het falen als opvoeder, loyaliteit naar het probleemkind toe, onderliggende gedragsproblematiek, het zijn factoren die volgens haar bijdragen aan het verzwijgen van problemen. „Soms is in die gezinnen al sprake van geweld en zijn kinderen zelf getuige geweest van mishandeling. Dat laat een kind niet onberoerd, ze weten vaak niet beter”, aldus de programmaleider.
Christophe ziet geen snelle oplossing. „Het zijn hardnekkige dossiers. Dat hebben we met de aanpak van huiselijk geweld ondervonden. Ouders schamen zich rot en voelen zich schuldig. Ze hebben soms het slechte voorbeeld gegeven. En altijd hopen ze dat het morgen beter gaat. De cijfers wijzen helaas anders uit.”