Dat vonden ook de vele westerse bedrijven die vanwege de internationale strafmaatregelen de afgelopen jaren niet of nauwelijks zaken konden doen in de Islamitische Republiek.

En dus staan veel firma’s in de startblokken om de Iraanse markt te heroveren. Te beginnen met de auto- en de luchtvaartindustrie. Want die bedrijfstakken zijn als eerste van de sancties gevrijwaard.

Daar houdt het echter niet op. Volgens de overeenkomst kunnen ook bedrijven die in de zogenaamde humanitaire sector opereren zich kwalificeren om weer zaken in Iran te gaan doen. Dagblad The Wall Street Journal wist een heel rijtje multinationals te noemen die zich klaarstomen om naar Teheran af te reizen.

Siemens ziet grote kansen om medische apparatuur aan Iran te verkopen. GlaxoSmithKline ruikt mogelijkheden om grote hoeveelheden medicijnen aan de Islamitische Republiek te slijten. De Zwitserse voedingsfabrikant Nestlé, ooit een belangrijke handelspartner van Teheran, volgt naar eigen zeggen de ontwikkelingen rond de gesprekken tussen Iran en het Westen op de voet.

Voor wat hoort wat, zo gaat het nu eenmaal in een goede deal. Dus ook het Iraanse bedrijfsleven wil graag een graantje meepikken van de Geneefse overeenkomst. De petrochemische industrie voorop. De oliekraan, de belangrijkste bron van inkomsten voor Iran, kan weer open. Met alle inkomsten van dien. Het zal de westerse automobilist immers een zorg zijn waar de brandstof voor zijn auto vandaan komt.

Dat moet de in het slop geraakte Iraanse economie de komende tijd een enorme impuls geven. Dat was ook wel nodig, want de sancties hebben er diep in gehakt. Dikwijls vooral ten koste van de gewone bevolking, die zich regelmatig vertwijfeld afvroeg in welke drama’s het regime haar nu weer meesleepte.

Voor wat hoort wat? Van Iraanse zijde blijft het vooralsnog oorverdovend stil. Voor zover bekend zijn er nog geen uitnodigingen uitgegaan voor VN-inspecteurs om de Iraanse atoominstallaties aan een onderzoek te onderwerpen. Voor zover bekend zijn de verrijkingscentrifuges nog geen tandje zachter gaan draaien.

Hoewel, oorverdovend stil? Juist gisteren kondigde de Iraanse president Rohani aan dat Iran een tweede nucleaire reactor in Bushehr gaat bouwen. De opperste leider Ali Khamenei haastte zich eerder al te verklaren dat het geheime nucleaire complex in Fordow en de omstreden zwaarwaterreactor in Arak nooit zullen worden opgegeven. En passant benadrukte de ayatollah dat Iran een „eeuwig en onvervreemdbaar” recht op uraniumverrijking heeft.

Intussen waarschuwen oud-bonzen van Amerikaanse en Israëlische inlichtingendiensten dat Iran met zijn huidige nucleaire capaciteit nog altijd binnen twee maanden een atoombom kan bouwen.

En die westerse bedrijven maar trappelen.