M. is veroordeeld voor gruwelijke misdrijven. Zo stopte hij bij een wegversperring een ambulance en gaf de opdracht tot het vermoorden van inzittenden. Ook speelde hij een actieve rol bij de aanval op een complex waarbij Tutsi’s werden afgeslacht en verwond. Het hof veroordeelde hem ook voor het stoppen van een auto, waarbij de inzittenden werden vernederd en lange tijd met de dood bedreigd.

Tijdens de slachtpartij in het complex van de zevendedagsadventisten werden vele honderden, zo niet duizenden mensen gedood. Ze werden met knuppels, machettes en vuurwapens uitgemoord. Ook bedreigde hij andere mensen met de dood.

M. heeft altijd ontkend dat hij iets met de misdaden te maken heeft gehad. Het hof houdt hem verantwoordelijk voor de dood van een vrouw, een aantal jonge kinderen en honderden Tutsivluchtelingen in het complex.

In Rwanda vond in 1994 een genocide plaats, waarbij honderdduizenden mensen, voornamelijk Tutsi’s om het leven werden gebracht. Die geldt als een van de grootste en snelst gepleegde uit de moderne geschiedenis. Circa 800.000 mensen vonden de dood.

Joseph M. stapte naar de Hoge Raad en beklaagde zich over het feit dat hij twee getuigen niet heeft kunnen horen. Ook vindt hij dat de levenslange straf in strijd is met uitspraken van het Europese Hof voor de rechtbank van de mens. Maar de Hoge Raad wees de cassatie dus af.