Sanger is de enige ooit die de Nobelprijs voor de Scheikunde twee keer mocht ophalen: in 1958 en 1980. Hij richtte zich vooral op onderzoek naar insuline en (andere) eiwitten. Een tekort aan insuline leidt tot suikerziekte.

Sanger wordt de „vader van de genomica” genoemd vanwege zijn onderzoek naar de opbouw van DNA. Hij ontwikkelde baanbrekende technieken om de chemische structuur van proteïnen te determineren, waaronder insuline.

De eerste Nobelprijs kreeg hij voor zijn onderzoek naar insuline. De tweede moest hij delen met Walter Gilbert en Paul Berg voor onderzoek naar de opbouw van nucleïnezuren.

Sanger werd in 1918 geboren in Gloucestershire als zoon van een arts. Hij was aanvankelijk van plan zijn vaders voorbeeld te volgen en medicijnen te gaan studeren. Het werd uiteindelijk een studie biochemie aan de universiteit van Cambridge. Collega-wetenschappers roemden hem woensdag als „de echte held van de Britse wetenschap in de 20e eeuw”.