Het graf heeft Temme zelf gegraven, samen met zijn goede vriend W., die hem zou hebben gezegd dat het voor iemand bestemd was die hij om het leven wilde brengen. Tijdens het graven sloeg W. Temme, die op dat moment in de kuil stond, met een schep op het hoofd. Vervolgens gooide W. het graf dicht.

W. kwam in het vizier van de politie doordat hij Temme op de dag van zijn verdwijning als laatste had gezien. Bovendien had hij tegen vrienden gezegd dat hij de moord had gepleegd. Na zijn arrestatie heeft hij categorisch ontkend. Tegen twee undercoveragenten vertelde hij dat hij iemand had „omgelegd” tijdens het delven van een graf in de duinen. Op een pak sap dat in het graf is gevonden, zijn DNA-sporen aangetroffen die afkomstig zijn van W.

Tijdens zijn proces kwam W. met een alternatief verhaal, over een onbekend gebleven drugsdealer die hem zou hebben verteld over de moord. De rechtbank gelooft die verklaring niet.

Het motief voor de moord is onduidelijk gebleven. De rechtbank hekelde het feit dat W. het lichaam van Temme heeft begraven. Daardoor heeft hij de nabestaanden lang in onzekerheid gelaten over het lot van het slachtoffer. Zeer hardvochtig, aldus de rechtbank.