Verspreid over bergen en dalen rondom de Syrische hoofdstad Damascus ligt een aantal christelijke plaatsen waar de verering plaatsvindt van „heilige” objecten. Maalula bijvoorbeeld, aan de voet van het Qalamungebergte, is vooral verbonden met de verering van het heilige kruis.

Niet ver van Maalula ligt het stadje Sednaya. Daar leeft een sterke Mariadevotie. In de plaats bevindt zich een aantal wees­huizen die onder leiding staan van leden van religieuze ordes. Begin oktober kwamen er verontrustende berichten uit deze stad. De plaats was omsingeld door leden van radicale islamitische milities en gevreesd werd dat Sednaya hetzelfde als Maalula zou over­komen: verwoesting en plundering.

Uit Sednaya komt nu echter ander nieuws. Op een hoge bergtop dicht bij het stadje is de afgelopen dagen met man en macht gewerkt aan de bouw van enorm Christusbeeld. Het beeld draagt de veelzeggende naam ”Ik ben gekomen om de wereld te redden”.

Het kunstwerk is vrijwel een kopie van het beroemde Christus­beeld in het Braziliaanse Rio de Janeiro. Het beeld in Sednaya staat bij het klooster der cherubijnen. De initiatiefnemers kozen voor Sednaya, omdat deze plaats aan een historische pelgrimsroute ligt die christenen eeuwenlang gebruikten om van Constantinopel –het huidige Istanbul– naar Jeruzalem te reizen. Kerkelijke bronnen in Syrië laten weten dat het Christusbeeld in Sednaya bij helder weer te zien is vanuit Jordanië, Israël en Libanon.

Het idee voor dit opvallende project ontstond in 2005, toen er nog vrede heerste in Syrië en niemand kon bevroeden wat het land te wachten stond. Het plan kreeg destijds de steun van zowel de Syrische patriarch Ignatius IV als de Russisch-Orthodoxe Kerk. Het was de patriarch die het cherubijnen­klooster in Sednaya als locatie voor het Christusbeeld aanwees. Hij deed dat omdat cherubijnen –engelen– een theologisch begrip vertegenwoordigen dat de drie monotheïstische religies bindt. Zowel jodendom, christendom als islam kent het geloof in engelen.

Nadat besloten was het Christus­beeld te realiseren, begonnen bouwers al snel met de vervaardiging ervan. De Armeense beeldhouwer Artush Papoian ontwierp het kunstwerk.

De Syrische burgeroorlog leek echter roet in het eten te gooien. Bovendien begonnen radicale milities Sednaya aan te vallen in de tijd dat het beeld geplaatst zou worden. Het bleek onmogelijk om het benodigde bouwmateriaal naar het stadje te vervoeren, omdat alle wegen waren afgezet. Het Syrische leger blokkeerde een deel van de toegangswegen, terwijl andere routes werden gecontroleerd door gewapende rebellen.

Volgens veel Syriërs is wat daarna gebeurde niet minder dan een klein wonder. Alle strijdende partijen gingen ermee akkoord zich drie dagen te onthouden van vijandelijkheden, zodat het beeld uiteindelijk probleemloos kon worden geplaatst. Zodoende kijkt het Christusbeeld sinds enkele dagen uit over een land dat zwaar te lijden heeft van dood en verderf.