Hieronder volgt een overzicht van de meest recente uitspraken over het schenden van de Europese begrotingsregels door Duitsland en Frankrijk.

29 oktober: Zalm verzet tegen het voorstel van de Europese Commissie om Frankrijk nog een jaar respijt te geven om het financieringstekort terug te brengen. Frankrijk overschrijdt voor het derde achtereenvolgende jaar de grens van een tekort van 3 procent van het nationaal inkomen, dat in het stabiliteitspact is vastgelegd.
4 november: Na afloop van een bijeenkomst met EU-ministers van Financiën blijkt dat veel landen het onnodig vinden Frankrijk te straffen voor zijn hoge begrotingstekort. De EU-lidstaten, waaronder Duitsland, willen Parijs niet met miljardenboetes dwingen tot extra bezuinigingen. Als het ’vrijwillig’ meewerkt, is het ook goed. Zalm noemt het „vrij dramatisch” als Frankrijk zo makkelijk wegkomt.

6 november: De nieuwe voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB), Jean-Claude Trichet, zegt dat het stabiliteitspact in een fase verkeert „waarin de geloofwaardigheid van de instituties moet worden behouden.” Volgens Trichet is de Europese Commissie tot de grens gegaan door Frankrijk uitstel te verlenen om zijn begrotingstekort pas in 2005 binnen de norm van 3 procent terug te brengen. „De regels hebben stevige economische gronden en zijn niet slechts procedureafspraken.”
6 november: De Nederlandse eurocommissaris Frits Bolkestein noemt het gemarchandeer met het stabiliteitspact een gruwel. Niet alleen omdat de hoge begrotingstekorten de inflatie opjagen, maar vooral omdat voortaan geen enkele Europese afspraak nog hard is. „Als hier al niet de hand aan wordt gehouden, waar dan nog wel aan?”

11 november: Otmar Issing, Duits lid van de directie van de Europese Centrale Bank, waarschuwt dat het economische vertrouwen in de eurozone wordt ondermijnd doordat regeringen zich herhaaldelijk niet houden aan de afspraken in het stabiliteitspact.
12 november: Zalm pleit ervoor dat de regels van het stabiliteitspact worden verscherpt als Frankrijk geen straf krijgt voor het te hoge begrotingstekort. De minister zegt in de Financial Times Deutschland dat er moet worden nagedacht over de vraag hoe de schade in de toekomst kan worden beperkt. Bijvoorbeeld door invoering van een nieuwe regel die landen aanzet tot strengere begrotingsdiscipline als de economie weer aantrekt. Ze zijn dan beter voorbereid op slechte tijden.

14 november: Premier Balkenende dringt bij zijn Italiaanse collega Berlusconi, momenteel voorzitter van de EU, aan op een strengere naleving van het stabiliteitspact.
15 november: De Duitse minister van Financiën, Eichel, uit felle kritiek op het stabiliteitspact in de Britse Financial Times. Volgens hem zijn de afspraken in het pact te rigide en missen ze „elke logica.” Eichel eist verder dat Zalm stopt met zijn verwijten over het Duitse begrotingsbeleid.

16 november: De president van De Nederlandsche Bank, Wellink, spreekt zich in buitengewoon harde bewoordingen uit tegen de opstelling van Eichel. „We worden beduveld”, zegt hij in het tv-programma Buitenhof. „Eichels woorden zijn schadelijk voor het vertrouwen in de economische overheden, het eenwordingsproces en de economie.” Het loslaten van de afspraken kan volgens hem leiden tot een minder sterke Europese economie en tot kapitaalvlucht.
17 november: Zalm vindt dat Nederland zich in onderhandelingen met EU-lidstaten harder moet opstellen. Hij wil echter niet met veto’s dreigen om de handhaving van de Europese begrotingsregels af te dwingen.

18 november: De Europese Commissie stelt voor dat Duitsland een jaar langer de tijd krijgt om aan de Europese begrotingsregels te voldoen. In ruil daarvoor moet het volgend jaar voor miljarden extra aan bezuinigingen doorvoeren. Zalm noemt de voorstellen van de Commissie „volstrekt onvoldoende.”
19 november: Europees commissaris Solbes van Monetaire Zaken zegt in Le Figaro dat een ”gentleman’s agreement”, waarbij Frankrijk en Duitsland buiten het pact om, zonder dreiging met boetes, maatregelen nemen, „neerkomt op een de facto opheffing van het stabiliteitspact.”

23 november: De Duitse minister Eichel belooft dat zijn land in 2005 een tekort van nog maar 2,5 procent zal hebben. Hij herhaalt daarmee zijn tactiek om met ’vrijwillige’ stappen het sanctiewapen uit de weg te ruimen. Vrijwillig beleid kan immers niet met boetes worden afgedwongen, officiële EU-aanbevelingen kunnen dat wel.