Medici maakten volgens de onderzoekers marteling en een onmenselijke en vernederende behandeling van gevangenen mogelijk en namen daar zelf ook aan deel. Hoewel marteltechnieken zoals waterboarding inmiddels in de ban zijn gedaan, blijft het een groot probleem dat de gebruikelijke beroepsethiek niet lijkt te gelden voor medici die bij de speciale detentiecentra werken.

De fundamentele principes ‘breng geen schade toe’ en ‘zet het belang van de patiënt voorop’ moeten volgens de commissie voor alle artsen gelden, waar ze ook werken. Dat is nu nog steeds niet het geval. Medici blijven medische gegevens doorgeven aan degenen die de verhoren uitvoeren, en gevangenen die in hongerstaking zijn gegaan dwangvoeding geven. Mogelijkheden om misstanden te melden zijn nog steeds beperkt.

De commissie werd ingesteld door het Institute on Medicine as a Profession, een medische denktank, en de Open Society Foundations, een organisatie die zich richt op democratisering en verbetering van de mensenrechten.