Mag ik deze brief beginnen met u te complimenteren? In de eerste plaats omdat u de achterliggende weken over uw eigen schaduw bent heengesprongen. In een zo complex politiek krachtenveld had u er gemakkelijk voor kunnen kiezen de handdoek in de ring te gooien. Dan hadden wij, amechtige kiezers, alweer naar de stembus gemoeten. U hebt ons daarvoor behoed door tot diep in de nacht te onderhandelen met D66, CU en SGP, met als resultaat een herfstakkoord. Proficiat!

Het tweede compliment betreft uw verwoede pogingen om in uw beleid, ook al hebben daarin tegenwoordig véél partijen hun inbreng, een zekere samenhang te brengen. U hebt dat bijvoorbeeld gedaan door in de Troonrede het begrip ”participatiesamenleving” te gebruiken. Een geweldige vondst! En dat niet alleen omdat én VVD (”participatie = je eigen boontjes doppen”) én PvdA (”participatie = er allemaal bij horen”) daarin iets van hun gading vinden. Nee, ook omdat het begrip, mits goed en consistent gebruikt, de samenleving verder kan helpen.

Juist over die consistentie zou ik met u, fractieleiders, nog even willen doorpraten. Volgens mij bent u op de goede weg. Zo sprak het mij aan dat premier Rutte recent onderstreepte dat ”participatiesamenleving” niet betekent dat we kwetsbare medeburgers aan hun lot overlaten. „We ontmantelen de verzorgingsstaat niet”, klonk het fier uit zijn mond.

Die lijn zie ik ook bij andere bewindslieden. Verblijdend was het om deze week te horen dat minister Opstelten van Justitie positief reageerde op een verzoek van de CU toe te werken naar de sluiting van diverse tippelzones. Mijns inziens heel consequent. Participeren mag nooit betekenen dat we mensonterende situaties ongemoeid laten onder het motto: wie zijn of haar lichaam wil verkopen en zich wil laten mishandelen en vernederen, moet dat zelf maar weten.

Eén punt is er echter waarover ik bezorgd ben. Uit de dagbladen begreep ik gisteren dat de partij die ik zojuist noemde, de CU, maandag een amendement gaat indienen op de Justitiebegroting. Dat strekt ertoe om voetbalclubs zelf de kosten te laten betalen van de disproportionele politie-inzet die bij grote voetbalwedstrijden vaak nodig is.

Welnu, als dat geen praktische en voor de hand liggende uitwerking van het begrip participatiesamenleving is! Voor de uitspattingen van hooligans, die rechtstreeks te herleiden zijn tot door sportclubs georganiseerde competities, hoef ik als eenvoudige, amper in voetbal geïnteresseerde burger immers niet op te draaien? Dat kunnen de clubs, die regelmatig miljoenen euro’s uitgeven aan beroemde sterspelers, best zelf bekostigen.

Uit de media begreep ik echter dat het doorbelasten van de kosten van dit soort politieoptredens niet is opgenomen in de begroting voor 2014, als gevolg van lobbywerk door voetbalclubs. Die gang van zaken stoort mij. Het doet mij ook vrezen dat u, meneer Zijlstra, en u, meneer Samsom, het voorstel van CU-Kamerlid Segers maandag wellicht niet zult steunen.

Vandaar mijn appel. Ik dacht: het zal ons toch niet overkomen dat een zo duidelijke uitwerking van de participatiesamenleving de steun niet krijgt van de twee partijen die dit begrip nog maar kortgeleden (her)introduceerden?

Oké, misschien moet u terugkomen van eerdere toezeggingen aan de KNVB. Maar dat hoeft geen bezwaar te zijn. De achterliggende weken hebt u laten zien hoe wendbaar u in het huidige politieke krachtenveld kunt zijn. Daarom: kom, spring nog een keer over uw eigen schaduw. De zaak is het waard. En ik weet dat u het kunt.

Vriendelijke groet,

een brave Nederlandse burger.”