Veel show in Franse boosheid over spionage VS
PARIJS. Een „geschokte” premier Ayrault, een oppositie die staat te stampvoeten voor de poort en een minister van Buitenlandse Zaken –Laurent Fabius– die in allerijl de Amerikaanse ambassadeur op het matje roept.
Maar wat is nu eigenlijk schokkender: die tientallen miljoenen telefoontaps of de gespeelde verontwaardiging van de Franse politiek?
Die aantallen, daar ging het vooral om. Ze zijn misschien meer dan wat men in Parijs had gedacht. De NSA luisterde in een maand tijd best veel af. En ook zijn mogelijk de e-mails ingekeken van ministers en belangwekkende personen binnen de Franse industriële elite. Maar voor deskundigen was het geen verrassing.
Wellicht om de tot dusver slappe houding te corrigeren besloot Hollande dat Frankrijk voor de camera’s met de vuist op tafel moest slaan. Kort samengevat kwam de correctie erop neer dat Frankrijk benadrukte dat het de kwesties rond veiligheid en inlichtingen „te lijf zal gaan.” En weg was de boosheid.
In werkelijkheid houden Franse diplomaten helemaal niet zo van hete soep. Spionage verbieden? Kom nou. Fransen spioneren immers ook. Ze maken in tegenstelling tot de Amerikanen veelal gebruik van mollen die binnen bedrijven opereren en gevoelige informatie doorspelen naar hun opdrachtgevers.
Toen in juni bleek dat Frankrijk door de NSA in de gaten werd gehouden was dat geen reden voor een rel. Het weerhield François Hollande er zelfs niet van om als enige achter Obama te gaan staan op het moment dat een aanval op het Syrische regime van Assad ophanden leek.
Deskundigen weten allang hoe gevoelig de Europese beveiligingssystemen zijn voor indringers van de andere kant van de oceaan. Maar ze weten ook dat die niet worden tegengehouden met nieuwe wetten. Er zijn technische middelen nodig om bijvoorbeeld industriële spionage tegen te gaan.
Begin deze maand werd er een plan gepresenteerd dat zich speciaal richt op de bescherming van de Franse industrie. Rijkelijk laat, zeggen analisten. Dat komt doordat Franse ondernemers het gevaar van spionage onderschatten. De Amerikanen richten zich op particulieren en ondernemers, ook om er economisch profijt uit te halen. Door het op grote schaal gebruikmaken van Amerikaanse diensten zijn Franse ondernemingen zeer kwetsbaar geworden. Bedrijfsgegevens komen te gemakkelijk in Amerikaanse handen. Een van de mogelijke oplossingen waar de Fransen over nadenken is het nationaliseren van bijvoorbeeld de bestanden van computersystemen, waarbij China als voorbeeld wordt genoemd.
Maar voorlopig is er nog geen sprake van een nationale aanpak van die Franse kwetsbaarheid.