De Vitrobot is ontwikkeld door de Universiteit Maastricht. Het apparaat kan virussen zo prepareren dat ze in een elektronenmicroscoop beter en vaker, onder dezelfde omstandigheden, kunnen worden onderzocht.

Virussen moeten in een waterhoudende omgeving worden bekeken. Schommelende luchtvochtigheid en temperatuur zijn van grote invloed op de ziekteverwekkers. Volgens onderzoeker dr. P. Frederik was daarom het handmatig onderzoek van virussen niet betrouwbaar.

Met de Vitrobot kunnen de virussen in een vloeistof worden ingekapseld. In die vloeistof doopt de Vitrobot een minuscuul gaasje. In de mazen hiervan vormen zich dunne vloeistoffilmpjes, te vergelijken met een zeepbel. Dat belletje wordt vervolgens razendsnel afgekoeld, met een snelheid van 10 miljoen graden per seconde, tot min 170 graden Celsius. Het preparaat wordt zo, volgens de onderzoeker, glashelder. Het verglaast als het ware.

Voordat de Vitrobot voor onderzoek van virussen voor bioterreur wordt gebruikt, past Maastricht Instruments de robot aan. Het apparaat moet aan alle veiligheidseisen voldoen, zodat er in het laboratorium absoluut geen virussen vrij kunnen komen. Het apparaat is aanvankelijk ontwikkeld voor het bekijken van kunstmatige virussen voor gentherapie.

De universiteiten van Houston, Berkeley, San Francisco en de Japanse stad Kyoto schaften al een Vitrobot aan.