In 1904, toen Roncalli nog geen 23 was, werd hij priester van Bergamo. De jaren daarna werd hij door paus Pius XI jarenlang op diplomatieke missies in Europa en het Midden-Oosten gestuurd. Het waren echter geen ‘bijzondere’ posten. Groot was dan ook zijn verrassing toen hij in 1944 als ambassadeur van de paus naar Frankrijk mocht. In 1952 werd hij patriarch van Venetië en kardinaal-priester.

Roncalli bleek na zijn aantreden in 1958 een verrassend innovatieve paus. Hij riep het Tweede Vaticaans Concilie bijeen, een kerkvergadering ter modernisering van de kerk. Ook erkende hij dat de katholieken een rol speelden bij de opsplitsing van het christendom en verkoos hij dagelijks taalgebruik boven ingewikkelde diplomatieke teksten.

Bij zijn dood op 3 juni 1963 was hij uitgegroeid tot een van de populairste pausen aller tijden.