Tegelijk verwijt hij de PvdA dat door het ‘staatsdenken’ van die partij een overheid is ontstaan „die de rol van de samenleving, van maatschappelijke organisaties, sportverenigingen tot families, steeds meer verdringt.” Zo kreeg Nederland in zijn ogen „een alles controlerende bureaucratische verzorgingsstaat die de kracht van de samenleving heeft ondermijnd. Langzaamaan is iedereen gewend geraakt aan het idee dat de staat alles regelt, in plaats van dat wij veel zaken samen en onderling veel beter kunnen bepalen en oplossen. Het gevolg is dat mensen boos worden nu de grenzen van de verzorgingsstaat zijn bereikt.”

Met de PvdA en de VVD krijgt de participatiesamenleving, eerder bepleit door oud-premier en oud-CDA-leider Jan Peter Balkenende, het slechtste van twee werelden, meent Buma. „Visieloos snijden (VVD) wordt verbloemd onder het kopje participeren en het staatsdenken (PvdA) zorgt voor een batterij regels en voorwaarden waar de gemiddelde goedwillende burger zich nauwelijks doorheen geworsteld krijgt.”

Buma pleit voor een participatiesamenleving als een ideologische keuze. „Een keuze voor een meer bescheiden overheid, meer ruimte voor de samenleving, en ook voor de dragende middenklasse. Voor een land waar werken loont, en waar de middenklasse niet de melkkoe, maar de ruggengraat is van een bloeiende economie, een stabiele politiek en een sterke samenleving.”