UCCI is de overkoepelende raad voor protestantse en evangelische kerken en organisaties in Israël. De organisatie behoort tot de groepen die tegen de bouw van het islamitische gebedshuis in het centrum van Nazareth hebben geprotesteerd. Er zijn twee protestbrieven verstuurd. De eerste werd op 12 december verzonden aan de Israëlische premier Ariel Sharon. Hem werd gevraagd onmiddellijk actie te ondernemen om de bouw stop te zetten. De tweede brief werd gericht aan minister Oezi Landau van Binnenlandse Veiligheid. De Israëlische regering heeft de UCCI tot nu toe niet officieel om advies gevraagd.

Ook franciscaner priesters gingen de afgelopen weken de straat op om met spandoeken hun verontrusting kenbaar te maken. De hoofden van de katholieke en orthodoxe kerken hebben in november een verklaring uitgegeven. Daarin roepen ze de regering op de toestemming voor de bouw van de moskee in te trekken.

Na een telefoontje van de paus heeft de Amerikaanse president Bush zich rechtstreeks tot Sharon gewend met het verzoek de bouw te stoppen. Enkele organisaties, waaronder UCCI en de Cornerstone Church in San Antonio in Texas, hebben zich verenigd in een International Coalition for Nazareth. Ook Joodse organisaties hebben protest aangetekend.

Provocatie
Tegenstanders vinden het niet nodig dat er een moskee komt naast een van de grootste kerken in het Midden-Oosten. De moskee zal de toegang tot de basiliek bemoeilijken, omdat er minder ruimte zal zijn voor bussen met pelgrims. De gemeente Nazareth wilde oorspronkelijk het terrein openhouden om de toegang te vergemakkelijken. Bovendien zijn de voorstanders van de moskeebouw militante moslims, die pelgrims hebben aangevallen. „De bouw van de moskee op deze plaats is een provocatie”, stelt Lockhart. „Pelgrims zullen worden geconfronteerd met een moskee als ze naar de basiliek lopen. Omdat het militanten betreft, zullen ze spandoeken ophangen met de woorden: ”God heeft geen zoon”, zoals ze in het verleden hebben gedaan.”

Vorige week woensdag besloot het Israëlische kabinet de bouw stop te zetten. Een ministerieel comité onder leiding van minister Natan Sharansky (Huisvesting) zal zich beraden over de vraag hoe het nu verder moet. Volgende week moet het comité adviseren aan de regering. Sharon zelf is duidelijk over de kwestie. „Ik ben totaal tegen de bouw van een moskee daar. Ik heb nooit begrepen waarom op deze plaats zo’n provocerende stap moet worden genomen.” Sharon wil dat de moskee ergens ander verrijst.

De regering van zijn voorganger Barak gaf in 1999 toestemming voor de bouw van de moskee. Die zou plaats mogen vinden op eenderde deel van een terrein van 2000 vierkante meter, in de buurt van de Basiliek van de Aankondiging. Moslims legden in november dat jaar de eerste steen, richtten een tent op en baden in de open lucht. Onlangs begonnen ze met het leggen van de fundering, zonder dat daarvoor bouwvergunningen waren afgegeven. De waqf (moslimautoriteiten) wacht nu op een beslissing van het hooggerechtshof.

In 1998 en 1999 kwamen protesten vooral vanuit de rooms-katholieke kerk. In Nazareth deden zich toen botsingen voor tussen moslims en christenen. Nadat de regering-Barak toestemming had gegeven voor de bouw van een kleine moskee, keerde de rust terug. Volgens Lockhart hoeft de regering-Sharon de belofte van de regering-Barak niet te honoreren. Het comité van Sharansky zou een compromis kunnen vinden door bijvoorbeeld de moslims een moskee op een andere plaats te laten bouwen.

Overigens waren ook niet alle moslims gelukkig met het besluit van de regering-Barak. Ze beschouwden het als een nodeloze provocatie van de christelijke wereld. Lockhart wijst erop dat een militante groep de motor is achter de bouw. Die groep is verbonden met de islamitische beweging in Israël. „Veel moslims waren het destijds niet eens met de beslissing. Zelfs Arafat was ertegen. Ook in Saudi-Arabië en Egypte klonken geluiden tegen de bouw.”