Net als premier Rutte lijkt ook Dijsselbloem (PvdA) deze Prinsjesdag zekerheid en daadkracht uit te willen stralen. Klaar is hij met al het ‘gezeur’ over het gebrek aan zetels van VVD en PvdA in de Eerste Kamer die de plannen van de coalitie kunnen doorkruisen. „Allemaal speculatie”, meent de bewindsman. „Het is waar dat het regeerakkoord niet bij voorbaat door een meerderheid in de Eerste Kamer is getekend. Maar dat is nooit zo. De Senaat tekent namelijk geen regeerakkoorden. Wel heeft de Eerste Kamer de langjarige traditie dat het voorstellen in een serieus debat weegt en dat haar houding over het algemeen zeer constructief is. De aanname dat omdat VVD en PvdA in de Eerste Kamer geen meerderheid hebben, ook het kabinet geen meerderheid heeft en daarom de voorstellen geen meerderheid zullen hebben, is gewoon niet juist.”

Het woonakkoord met de oppositiepartijen in de Tweede Kamer was dus eigenlijk niet eens nodig?

„De grote meerwaarde om dat akkoord bij voorbaat al met Tweede Kamerfracties breed af te dealen, was dat daarmee ook zij eraan zijn gecommitteerd. Daarmee was het dus langjarig voor iedereen duidelijk: dit is het en zo gaan we doen. Juist op de woningmarkt is die rust en zekerheid voor burgers van onschatbaar belang.”

De meerderheid die het opleverde in de Senaat, stond er dus los van?

„De waardering voor de plannen zal er daar vast en zeker door zijn toegenomen. Maar ook als de oppositie in de Tweede Kamer iets wegstemt, zoals nu de pensioenplannen, is het echt verre van zeker dat dit stemgedrag ook in de Senaat getoond zal worden.”

Economen verwijten u met lastenverzwaringen de economie te traineren. U stelde deze week echter dat juist mínder bezuinigen de economie de nek omdraait.

„Het verschil zit ‘m in de termijn. Als wij nú zes miljard meer zouden uitgeven in plaats van zes miljard extra bezuinigen, dan zou dat zeker een boost geven aan de economie. Maar alleen op de korte termijn. Het is dan gewoon een bestedingsimpuls: geef maar uit, eenmalig. Maar je doet daarmee niets aan de structurele kracht van Nederland, aan het concurrentievermogen of aan het zeer dure en verouderde stelsel van de verzorgingsstaat. En één ding weet je dan zeker: je begroting loopt uit de klauwen en je staatsschuld giert omhoog. Het probleem verschuif je zo naar de toekomst.”

U bent niet bang dat lastenverzwaren juist de bedrijvigheid sloopt die straks voor groei moet zorgen?

„Vanuit de oppositie is steeds het verwijt geweest: het duurt te lang dus er zal wel een pakket uitkomen met allemaal lastenverzwaringen. Maar dit pakket bevat juist amper lastenverzwaringen. Dit in tegenstelling tot de maatregelen voor 2013. Dus ik zou tegen al die critici willen zeggen; kijk eens terug naar 2013 en hoe dat is ontstaan. Juist in het Lenteakkoord zat een enorme lastenverzwaring en dáár hebben we nu last van.”