Vooral mensen die doorgaans meer moeite hebben met het vinden van werk, zoals ouderen, langdurig werklozen, allochtonen en WAO’ers, proberen via een uitzendbaan een vaste aanstelling te krijgen.

Dat blijkt uit een donderdag gepresenteerd onderzoek dat het bureau Ecorys-Nei heeft verricht in opdracht van de Algemene Bond Uitzendondernemingen (ABU). Daarbij is de in- en uitstroom van uitzendkrachten in de periode 1993 tot 2003 onder de loep genomen.

In die periode van tien jaar hebben meer dan 7 miljoen mensen als uitzendkracht gewerkt. Daarvan vonden 2,2 miljoen personen een vaste baan, al dan niet bij hun inlener. In de branche werkten ongeveer 750.000 allochtonen, bijna 400.000 arbeidsongeschikten, meer dan 400.000 ouderen en circa 260.000 langdurige werklozen. Van deze groepen wist uiteindelijk ruim een kwart (500.000) een vast contract te bemachtigen.

Van alle uitzendkrachten zei 52 procent aan het tijdelijke werk te beginnen omdat ze eigenlijk een vaste baan zochten. Bij tijdelijke krachten ouder dan 44 jaar lag dit percentage op 62 procent en bij etnische minderheden op 58 procent. Van de langdurig werklozen begon ruim tweederde aan het tijdelijke werk om aan een vaste aanstelling te komen. Dit gold zelfs voor 78 procent van de WAO’ers.

De ABU benadrukt de maatschappelijke functie van uitzendwerk en verwijt de overheid dit onvoldoende te onderkennen. Dat zou onder meer blijken uit het wetsvoorstel van het kabinet om werkgevers te verplichten bij ziekte van hun personeel twee jaar lang het loon door te laten betalen.

De brancheorganisatie wijst op het hogere ziekte- en WAO-risico waarmee uitzenders te maken hebben, omdat ze werken met relatief veel mensen met een arbeidshandicap en een verleden van langdurige werkloosheid. „In plaats van een wetsvoorstel dat de branche verder belast, zou gedacht moeten worden aan extra financiële en fiscale ondersteuning.” Al het uitzendwerk dat de langdurig werklozen en arbeidsgehandicapten in die tien jaar hebben verricht, heeft de overheid volgens de ABU immers meer dan 400 miljoen euro aan WW- en WAO-uitkeringen bespaard.