Was dit een gevalletje van ”baat het niet, dan schaadt het niet”?

„De wichelroedeloper komt al een aantal jaren op onze school. Als een docent klaagde over hoofdpijn in een bepaalde ruimte, pakten we dat serieus op. Sommige leraren hadden nergens last van, maar anderen waren niet meer in staat in bepaalde ruimtes te werken vanwege de straling.

Een van de leerkrachten wist van de wichelroedeloper, en dat leek me wel een goed idee. Hij kwam langs om de boel schoon te maken.

In verband met de forse toename van het aantal digiborden hebben we afgelopen zomer heel de school laten behandelen.”

Wetenschappelijke onderzoeken tonen bikkelhard aan dat de wichelroede niet werkt.

„Dat zal best waar zijn. Ik ben ook geen tegenstander van de wetenschap. Maar ik heb dit gedaan in de hoop dat het iets oplevert. Zo niet, dan is er nog geen man overboord.

De wetenschap doet overigens alle alternatieve behandelingen af als onzin. In mijn beleving gaat dat te ver. En er komen ook steeds weer nieuwe inzichten. Van allerlei remediërende materialen in het onderwijs is ook niet aangetoond dat ze werken. Verder komt de wetenschap ook steeds weer met nieuwe inzichten.”

Het zogenaamd spontaan bewegen van de roede blijkt voort te komen uit onbewuste bewegingen van de hand – het zogeheten ”ideo­motorisch” effect.

„Wat ik van leerkrachten terughoor, is dat ze zich er prettig bij voelen dat de wichelroedeloper is geweest. Geloof erin, of geloof er niet in. Als we het niet proberen, weten we nooit of het werkt.

Op onze school zitten veel hoogsensitieve kinderen. Die willen we helpen, waar mogelijk. Zo was er een klas waarin veel kinderen hoofdpijnklachten hadden. Eerst controleer je of ze wel genoeg frisse lucht krijgen en neem je daarvoor maatregelen. Als zulke maatregelen onvoldoende helpen, kom je bij zo’n alternatieve methode uit.”

Werkt de behandeling van de 
zomervakantie al?

„Nee, op het moment is er nog niets merkbaar bij de kinderen. Misschien werkt het pas over een langere periode. Overigens zit de specifieke klas met hoofdpijn nu in een lokaal in een heel ander gebouw.”

Wat zijn de reacties van ouders?

„Voor buitenstaanders klinkt wichelarij al snel als tovenarij. De ouders reageren er niet negatief op. Daarbij scheelt het misschien dat de wichelroedeloper een bekende verschijning in het dorp is. Hij is gewoon de-oom-van of de-buurman-van.

De geluiden van ouders zijn verder positief, omdat de school iets doet met de signalen van de kinderen.”

De aardstralen van de doorsnee­wichelroedeloper zijn gericht op de portemonnee.

„Voor ons waren er geen kosten aan verbonden. We hebben een soort afspraak met elkaar. Ook de afgelopen jaren is er nooit geld voor betaald.”

Klopt het dat de ‘schoonmaker’ „álle elektromagnetische straling” uit de lokalen heeft verwijderd?

„Ik kan daar geen uitspraken over doen. Persoonlijk ben ik niet gevoelig voor zulke straling. Maar ik vertrouw de wichelroedeloper dat hij zijn werk goed heeft gedaan. Het moeilijke aan straling is natuurlijk dat je het niet kunt zien, zoals bij een stof. Dan zie je gelijk of het opgeruimd is.”

Weet u dat licht ook elektro­magnetische straling is?

Eilert grinnikt. „Uhm… ja, dat weet ik. Het zou vrij vervelend zijn als hij écht alle straling en daarmee ook het licht had verwijderd. Dan was het nu behoorlijk donker geweest in de school.”

Wichelroedelopen

Het wichelroedelopen is een praktijk die pretendeert verborgen waterbronnen, metalen, edelstenen of andere objecten in de bodem te kunnen opsporen. Verder zouden zogenaamde aardstralen en energiebronnen kunnen worden waargenomen. Wichel­roedelopers maken vaak gebruik van een Y- of L-vormige tak die beweegt als er iets wordt ontdekt.

De wetenschap is erg sceptisch over wichelroedelopen en wijst op het zogeheten ideomotorisch effect –onbewuste bewegingen van de hand– dat verantwoordelijk is voor het gaan trillen van de roede. De kans dat professionele wichellopers water vinden, ligt niet hoger dan dat van een normaal individu die puur willekeurig een locatie aanwijst.

In 1659 wordt het gebruik van de wichelroede aangemerkt als satanisch door de jezuïet Gaspar Schott. Wichelroedelopen wordt door veel christenen tegenwoordig nog steeds afgewezen, omdat roedelopers zich vaak inlaten met occulte zaken.

Lees meer in Digibron

Occultisme - Bijzondere gaven en krachten, De Waarheidsvriend, 3 september 1981