Een nieuw geneesmiddel wordt, voordat het op de markt komt, uitgebreid getest. Echter, bij geselecteerde patiënten. Bepaalde groepen worden van deelname uitgesloten, bijvoorbeeld omdat er leeftijdsgrenzen zijn gesteld. Ook kunnen patiënten met meerdere aandoeningen buiten de studie worden gehouden.

Daardoor zal na registratie een bredere patiëntengroep de middelen krijgen voorgeschreven dan die waarbij de veiligheid en de werkzaamheid zijn vastgesteld. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar het kan ook tot gevolg hebben dat er andere of ernstiger bijwerkingen openbaar komen.

Onderzoekers willen daarom het gebruik en het effect van de nieuwe generatie stollingsremmers graag in kaart brengen. „We willen niet kijken naar het effect in een specifieke groep, maar bij ongeselecteerde patiënten in de echte wereld”, aldus onderzoeksleider prof. Lord Ajay Kakkar van het Trombosis Research Institute in Londen. Hij presenteerde de plannen dinsdag op een congres in Amsterdam, uitgaande van de European Society of Cardiology.

Voor de studie zullen 10.000 patiënten met veneuze trombo-embolie –in 25 landen– drie tot vier jaar lang worden gevolgd, vertelt Kakkar. Er zal worden gekeken welke stollingsremmers een patiënt na trombose in het been of na een longembolie krijgt voorgeschreven – de klassieke tromboseremmers of de nieuwe generatie antistolling, hoe lang ze die slikken, met welke gezondheidsklachten de deelnemers kampen en of ze complicaties krijgen.

Een ander deel van de trombosestudie betreft patiënten met atriumfibrilleren (AF), een hartritmestoornis. Hierbij is een beruchte complicatie het ontstaan van bloedstolsels in het hart die via de bloedbaan in de hersenen terechtkomen en een beroerte veroorzaken. Uit eerder onderzoek blijkt dat slechts 
60 procent van de patiënten met een hoog risico op deze complicatie bloedverdunners krijgt. Anderzijds slikken ook patiënten met een laag risico stollingsremmers, wat bij hen weer een nodeloos verhoogde kans geeft op bloedingen. De onderzoekers hopen dat artsen de richtlijnen de komende jaren beter gaan hanteren zodat minder AF-patiënten een beroerte zullen krijgen. Voor de studie willen ze de komende jaren wereldwijd 50.000 patiënten volgen die worden behandeld in centra in 34 landen – in Noord- en Zuid-Amerika, West- en Oost-Europa, Azië, Zuid-Afrika en Australië.