Maar liefst 188 eerstejaars pabostudenten van de Driestar staken donderdag hun handen uit de mouwen voor het algemeen belang. Ze verfden in Gouda een buurthuis, gaven rollators een wasbeurtje, kookten met ziekenhuispatiënten of maakten schoon.

Het is een uniek project, zegt manager Kees Ritmeester van de pabo. Ritmeester en zijn collega Annelies Kraaiveld hebben er heel wat uurtjes in gestoken om het project vlekkeloos te laten verlopen. „Het is de eerste keer dat we van studenten direct al in de introductieweek vragen om zich in te zetten voor de maatschappij”, zegt Ritmeester. „Wat ons betreft is die inzet heel belangrijk. Juist als christen willen we de stap naar buiten vanaf het begin een plaats geven.” Dat vond de gemeente Gouda ook een goed idee: ze droeg 1200 euro bij aan de dag.

Het project kreeg handen en voeten in samenwerking met Stichting Present, die vanuit een christelijke visie mensen die hulp willen geven en mensen die hulp nodig hebben samenbrengt. Ook voor Present is de dag uniek, zegt Annet Perdijk van de stichting. „Zo’n grote groep hebben wij nog niet eerder begeleid.” Om het behapbaar te houden, werden de bijna 190 jongeren onderverdeeld in 9 groepen die naar evenveel locaties gaan. Voor de begeleiding zorgden vierdejaarsstudenten.

Als het aan Ritmeester en Perdijk ligt, is het vrijwilligerswerk tijdens de introductieweek slechts een eerste stap. „Als het werk een goed gevoel geeft, komen de jongeren terug”, weet Perdijk.

Krop sla

Met dat goede gevoel zat het donderdag wel snor. Een groep leerlingen is naar de Voedselbank in Gouda gegaan. Daar vullen ze een grote berg tassen en kratten met allerhande eetwaar. Lydia van den Ende (18) uit ’s-Gravenpolder stopt een bundeltje prei in een krat. „Je kunt echt je handen uit de mouwen steken. En vanmiddag geven we de spullen weg, dat lijkt me het leukst.”

Een medewerkster stopt een krop sla wat dieper in het krat. „Er mag niets bovenuit steken, want de kratten worden gestapeld!”

Nelleke Boersen (18) uit Nijkerk ontfermt zich over de gevulde koeken. Ieder krat krijgt er één, tot ze op zijn. „Ik kijk nu anders tegen dit werk aan”, zegt ze. „Je maakt de mensen hier mee en ziet dat ze eigenlijk heel normaal zijn.”

Dan is er even geen tijd meer om te praten. De meiden –het zijn ook dit jaar overwegend meiden die de pabo gaan volgen– moeten flink aanpakken.

Onbestemde kleur

Meer naar het noorden in Gouda, in buurthuis de Buurtstee aan de Gildenburg, is een groep van 23 eerstejaars bezig om het buurthuis in de verf te zetten. Hier zijn meer jongens ingeschakeld. Die vinden de verfklus wel best. „Ik ga niet met oude mensen lopen, dat is niks voor mij”, zegt Bertus van Lankeren (17) uit Werkendam. Staand op een trapje geeft hij een muur een onbestemde kleur, tussen groen en blauw in. Het is lastig om het plafond te ontzien, zo blijkt. Maar Bertus vindt het niet zo’n probleem. „Kan gebeuren, toch?”

Een kamer verderop maakt een groepje meiden er een feestje van. Hier wordt de muur appeltjesgroen. Hun benen en voeten zitten onder de spetters, terwijl ze elkaar bedreigen met kwasten en verfrollers. Twee meiden geven elkaar een high five, terwijl hun handen onder de verfklodders zitten. Het is duidelijk: het schoonmaken gaat hier minstens zo veel tijd kosten als het verven zelf.

Groene capes

Bij een zorgcentrum aan de Ronssehof, vlak bij de Driestar, komen een aantal studentes juist terug van een wandeling met ouderen. Nu wacht een mooie klus: het schoonmaken van de rollators. De bewoners staan ervoor in de rij, en doen met graagte de groene capes aan. De studenten maken zich er niet met een jantje-van-leiden vanaf: het schoonmaken gebeurt zorgvuldig.

Daarna kunnen de ouderen aanschuiven voor een portie poffertjes, die de eerstejaars buiten klaarmaken. „Heel erg leuk”, vindt Berdien Palland (18) uit Stolwijk het werk, terwijl ze beslag in de vormpjes giet. „Tijdens de wandeling hoef je de ouderen maar iets te vragen en ze komen met allerlei verhalen.”

Maar dan moet ze weer verder bakken. „Meer, meer, meer!” roept een bewoner die zojuist een paar poffertjes heeft gekregen. Een vrouw geniet in de zon van haar portie. „Heerlijk toch?” verzucht ze. „Ik hoop maar dat er wat voor u overblijft!”