Commentaar: Onterechte volkswoede
Nu het stof neerdwarrelt rond de stichting Alpe d’HuZes, blijkt de soep weer minder heet te worden gegeten dan ze werd opgediend. En heet was het, de volkstoorn ging het kookpunt te boven; woorden als ”moreel verwerpelijk” waren nog de netste. Iedereen wist het zeker: de man die in zeven jaar tijd 100 miljoen euro bijeenverzamelde ten behoeve van KWF Kankerbestrijding was niet meer dan een vuige ”graaier” en ”zakkenvuller”. De reputatie van Alpe d’HuZes lag in gruzelementen en in het kielzog daarvan liep de goede naam van KWF averij op.
Alpe d’HuZes is een actie voor KWF Kankerbestrijding waarbij deelnemers (alleen of in een team) geld bijeenbrengen door op één dag de Alpe d’Huez –een legendarische bergtop in Frankrijk– tot zes keer toe met de racefiets te beklimmen.
De actie ontstond zeven jaar geleden toen de desbetreffende ‘graaier’ samen met een vriend de Franse berg beklom als sponsortocht. Het fenomeen groeide uit tot ongekende proporties en eenmaal per jaar verandert de berg in een mierenhoop van wielrenners, die met het klaren van de zware klus veel geld uit hun achterban bijeenbrengen. Eenmaal per jaar wordt het opgehaalde geld –sinds 2006 al meer dan 100 miljoen euro totaal– overgemaakt aan KWF. Deze stichting kan het geld goed gebruiken en financiert er wetenschappelijke onderzoeksprojecten mee in de strijd tegen kanker.
In de publiciteit is –onder de naam ”antistrijkstokbeleid”– de suggestie gewekt dat al het binnengekomen geld daadwerkelijk besteed werd aan kankeronderzoek. Maar geen enkele goededoeleninstelling kan functioneren zonder kosten te maken; voor de organisatie van de activiteiten, voor publiciteit en voor personeelskosten. Nu vallen personeelskosten soms terug te dringen door gebruik te maken van vrijwilligers. En dat deed stichting Alpe d’HuZes; 3000 mensen zetten zich in voor het initiatief.
De oprichter van Alpe d’HuZes –en propagandist van het antistrijkstokbeleid– heeft enkele jaren geleden het bedrijfje Inspire2live opgericht en verhuurde zichzelf aan Alpe d’HuZes. Daarmee was hij professional geworden, in plaats van vrijwilliger. Op zich hoeft daar niet zo veel mis mee te zijn, alleen wist zijn achterban het niet. Die dacht dat al zijn inzet nog steeds op basis van onbaatzuchtige vrijwilligheid plaatshad. Toen dan ook naar buiten kwam dat de oprichter een goed salaris verdiende aan de sponsortocht –en dat ook sterk aangedikt in de publiciteit werd gebracht– was de beer los. De vrijwilligers voelden zich bedrogen, de fietsers voelden zich bestolen, KWF haastte zich te zeggen dat ze nergens van afwisten (hetgeen op z’n minst twijfelachtig is). Kortom, iedereen was verontwaardigd.
Nu, ruim een week later, blijkt van fraude of gesjoemel geen sprake. Wel had de stichting Alpe d’HuZes veel transparanter kunnen zijn. Ongetwijfeld zijn er fouten gemaakt door (de leiding van) de goededoelenorganisatie Alpe d’HuZes. Natuurlijk zullen er –zoals dat heet– verbeteringen in de organisatie worden doorgevoerd. Maar ook in 2014 zal weer gewoon gefietst gaan worden. Misschien zal alleen de beschadigde oprichter het laten afweten.
