„Maar het zij verre van mij, dat ik zou roemen, anders dan in het kruis van onze Heere Jezus Christus; door welken de wereld mij gekruisigd is, en ik der wereld.”

Ik zie de heerlijke deugden en volmaaktheden Gods schitteren. Ik zie hoe de rechtvaardige en heilige God de doemschuldige zondaar genade en barmhartigheid kan bewijzen. Ik zie de voorzeggingen van de profeten en de schaduwen van de levitische godsdienst volkomen vervuld. Ik zie de zonde uitgewist, God verzoend, en een eeuwige gerechtigheid, voor mij, voor u, en voor alle uitverkorenen aangebracht.

Ik vind in het kruis mijn troost, mijn sterkte en mijn zaligheid! Hiervan wens ik derhalve met de grootste verheffing en verruiming des harten te spreken, en de vrije genade te roemen en te verheerlijken dat ik, onwaardige en doemschuldige zondaar, aan het kruislijden van onze Heere Jezus Christus en aan al zijn zalige vruchten, met u, o gelovigen, aandeel heb gekregen.

Hiervan zullen mij de snoodste lasteringen en de wreedste vervolgingen die ik daarom moet ondergaan, niet afschrikken. Laat de vijanden van het kruis van Christus lasteren wat zij willen, laat hen doen wat zij kunnen, ik zal in het kruis van onze Heere Jezus Christus alleen en aanhoudend blijven roemen.

Christiaan Salomon Duitsch, voormalig rabbijn en predikant te Mijdrecht

(”De geluksstaat”, 1799)