Stapvoets rijden auto’s Vlissingen binnen. Verkeersregelaars sturen de meeste weer rechtsomkeert. „U moet aan de rand van de stad parkeren en gaat daarvandaan met een bus”, leggen ze uit. Sommige mensen zoeken toch een plekje in een woonwijk.

Sail de Ruyter is een groot vierdaags zeilevenement dat voor de tweede keer gehouden wordt. De eerste keer was in 2007, bij de herdenking van de 400-jarige geboortedag van zeeheld admiraal Michiel de Ruyter, die in Vlissingen werd geboren. Donderdag startte het evenement met de intocht van de in totaal 180 deelnemende schepen.

Ineengedoken onder een paraplu turen Jeanne, Edwin en Eline het kanaal af. „We komen voor de boten, maar er is nog niets te zien”, zegt Jeanne, gewapend met verrekijker. „We zijn een midweek weg en kozen speciaal voor Vlissingen. In Brabant, waar we vandaan komen, zijn geen boten.”

Even verderop staan Jorieke en Elsemarie. Ze kijken niet al te vrolijk. Waarom ze gekomen zijn? „Omdat mijn moeder het wilde. Ik vind boten niet zo interessant.” Moeder Andra de Visser (46) uit Dirksland komt net aanlopen. Tegen haar dochter: „Ach, je vindt het best leuk.” Ze legt uit: „Door de regen moeten ze nog wat in de stemming komen. We zijn hier voor de schepen en de gezellige sfeer. Het is een leuk uitstapje.”

In het kanaal vaart een klein, kleurrijk bootje. De schipper blaast op een trompet en draait tegelijkertijd zijn draaiorgeltje.

Jozsef Balogh (61) uit Schiedam maakt een foto van het zogeheten tallship De Gulden Leeuw. „Historische schepen zijn prachtig om te zien. Erg knap dat vakwerk uit de vorige eeuw.”

Het regent gestaag. De schepen laten lang op zich wachten. Sommige mensen brengen een bezoek aan een marineschip. Anderen nemen een kijkje in de steenfabriek, waar het droog is. Daar zijn verschillende stands, een experimententour en er is te zien hoe een Zeeuwse schouw uit 1924 gerestaureerd wordt.

Eindelijk vermelden speakers dat de schepen in aantocht zijn. Het is inmiddels zo goed als droog. In optocht doorsnijden de boten het grijze water. Af en toe weerklinkt een daverend saluutschot. Achterop een blauw schip wappert een grote vlag in de kleuren oranje-wit-blauw. Het vaartuig is versierd met goudgeverfd houtsnijwerk. Ook een oud vissersschip uit Arnemuiden vaart mee.

Dan weerklinkt een scheeptoeter. Het brik Mercedes (lengte 55 meter) zet koers om de stoet te doorkruisen en aan de overzijde aan te leggen. Dat vraagt heel wat stuurmanskunst. „Schitterend om te zien”, vindt Jan van Hunnik (64). „Dat aanleggen is een hele toestand. Ik ben hier om met mijn zwager de schepen te bewonderen, een hele belevenis voor me. Ik kom uit Veenendaal en daar heb je alleen bossen.” Zwager Cees Vermeer (71) lacht: „Het nadeel is dat het water vandaag van twee kanten komt. Morgen komen we weer voor de vlootschouw van de tallships. Dan zitten we de hele dag op een terrasje aan de boulevard.”